31 januari 2024

10 jaar STARLING: zo was de maand januari

STARLING blaast dit jaar tien kaarsjes uit! Reden genoeg om fier terug te blikken op het voorbije decennium. Onze gidsen en deelnemers graven diep in hun geheugen om de beste herinneringen op te rakelen. Van kippenvelmomenten tot opmerkelijke observaties en once-in-a-lifetime ervaringen. Hieronder lees je een terugblik op de maand januari over de afgelopen tien reisjaren.

Januari is een maand van verandering. Alle mogelijkheden liggen open en we kijken uit naar nieuwe uitdagingen en avonturen. De voorbije tien jaren verkenden we in januari maar liefst 21 landen verspreid over Europa, Afrika, Noord-Amerika, Zuid-Amerika en Azië. In het hoge noorden gingen we op zoek naar sneeuwuilen, orka’s, bultruggen en het noorderlicht. In het zonnige zuiden baanden we ons een weg door het regenwoud en kwamen we oog in oog te staan met tropische vogelsoorten. De iconische Big 5 ontmoetten we op de eindeloze savanne van de Masai Mara. Onbetreden paden verkenden we in Colombia, een land waar ornithologische verrassingen nog erg normaal zijn en de habitats grotendeels intact.

Te veel verhalen en avonturen om een voor een te bespreken. Daarom lichten we een aantal reizen met bijhorende anekdotes uit. Veel leesplezier!

Alle beelden op onze website zijn eigen werk en gemaakt door onze deelnemers en gidsen. Wat je ziet geeft dus een realistisch beeld van wat jij zelf kan zien, beleven en fotograferen op onze reizen.

Oog in oog met de Iberische lynx

Globetrotter Brecht De Meulenaer huppelde als kind al met een verrekijker rond. Niet verwonderlijk dat hij biologie ging studeren en later natuurgids werd. Zelf brengt hij zijn tijd het liefst door in de wildernis, maar ook in gekende gebieden bezorgt hij zijn deelnemers keer op keer een onvergetelijk avontuur. In de afgelopen tien jaren begeleidde hij in de maand januari vier natuurreizen naar de streek rond Andujar in Spanje. De slaagkans op het spotten van de Iberische lynx is hier tijdens de paartijd nagenoeg 100%, maar dit jaar was het wel erg nipt. Brecht voelt de spanning nog door zijn lichaam gaan:

“De Iberische lynx is een soort die altijd tot de verbeelding spreekt. Nog steeds is het één van de zeldzaamste katten ter wereld. Normaal gezien zien we de lynxen al in de eerste dagen, maar dit keer gaven ze zich niet snel gewonnen. Het was erg spannend en frustrerend tegelijkertijd aangezien we ze op de hielen zaten maar toch keer op keer misten. Ze waren ons duidelijk te snel af. Gelukkig hadden we de laatste dag meer geluk. Na lang wachten, zagen we een moeder met haar jong verdwijnen achter het struikgewas. Op de laatste minuut liet een volwassen mannetje zich goed zien, waardoor we met een voldaan gevoel terug naar huis konden keren. Uiteindelijk bleken er zes exemplaren in de ruime omgeving te zitten, maar ze waren schuwer dan normaal. “

Zin om zelf oog in oog te staan met deze bijzondere kat? Schrijf je dan nu al in voor onze natuurreis naar Spanje in januari 2025.

De groep op de uitkijk naar Iberische lynxen. © Billy Herman

Het land van de eeuwige lente

Kleurrijke quetzals, klimmende luiaards, schattige neusberen, kleurrijke toekans en pijlgifkikkers: de lijst van fotogenieke soorten in Costa Rica is eindeloos. Een tropische parel in het hart van Midden-Amerika, waar alle wegen leiden naar torenhoge watervallen, mistige nevelwouden en verlaten zandstranden. Wie naar Costa Rica reist, zal snel genoeg ervaren wat het begrip “Pura Vida” inhoudt. Reisgids Pieter Westra leeft en werkt al ettelijke jaren in Costa Rica. Hij toont onze deelnemers maar al te graag endemische soorten, waaronder de spectaculaire resplendent quetzal:

“De respledent quetzal was een mythische vogel die een goddelijke status had voor verschillende precolumbiaanse bevolkingsgroepen in Centraal-Amerika. Deze bijzondere soort van de trogonidae familie komt voor in de mysterieuze nevelwouden van de hooglanden van Zuid-Mexico tot West-Panama. Het mannetje heeft een spectaculair verenkleed van iriserend rood en groen met lange, sierlijke staartveren. Op elke reis naar Costa Rica krijg ik als gids meermaals de vraag wat onze kans is om een quetzal te zien. Dankzij onze goede contacten met lokale vogelaars, die perfect aangeven bij welke boom we om hoe laat moeten klaarstaan, lukt het bijna altijd om de vogel te spotten. De ontlading en euforie zijn bij zo een bijzondere waarneming altijd erg intens. Het is opmerkelijk wat een enorme invloed zo’n vogel kan hebben op onze gemoedstoestand. Op weg naar de plek waar de quetzal mogelijks te bewonderen is, is de spanning altijd te snijden. Naarmate we dichterbij komen is iedereen hypernerveus. Als we de quetzal dan eindelijk spotten, sta zelfs ik – na honderden waarnemingen – te trillen op mijn benen. Meestal gaan we erg vroeg op pad om de vogel te spotten. In 90% van de gevallen is de excursie succesvol en bevindt iedereen zich in een soort euforie. Een waarneming van een quetzal is altijd één van de vele hoogtepunten tijdens een reis naar Costa Rica. Een magisch moment dat voor verbinding zorgt tussen de deelnemers.”

© Pieter Westra
De Maya’s zagen de resplendent quetzal als symbool voor vrijheid aangezien deze vogel in gevangenschap bijna altijd sterft. © Pieter Westra

Dat gids Pieter altijd above and beyond gaat voor onze deelnemers, blijkt duidelijk uit de recensies:

“Pieter lepelde bij ons vanaf het eerste moment zijn liefde voor Costa Rica in. Wat een fenomenale gids! Een gestructureerde planner die steeds als eerste op de plek van afspraak is en erg begaan is met ieders persoonlijke noden. Bij elk nieuw ecosysteem kregen we boeiende anekdotes over wandelende bomen, speciale bloemen, enzovoort. Met zijn grapjes en kwinkslagen voelden we ons erg betrokken.”

Wist je dat Costa Rica meer vogelsoorten telt per vierkante kilometer dan elk ander land in de wereld? Reden genoeg om jouw volgende natuurreis naar Costa Rica te boeken. In de zomer van 2024 begeleidt Pieter opnieuw een epische reis naar dit tropisch paradijs. Kom jij mee?

Kleine gelukjes in de Sahel

We deden nog een ander continent aan in januari 2020. Onder begeleiding van Johannes Jansen trokken onze deelnemers naar de Sahel in Senegal. Deze tropische West-Afrikaanse bestemming ligt aan de zuidrand van de grootste zandwoestijn ter wereld; de Sahara. Het land herbergt een enorme variatie aan habitats, van bossen en savannes tot droge woestijnen. “Sahel” betekent letterlijk “de grens van de woestijn”. Deze bijzondere regio herbergt heel wat unieke vogelsoorten die enkel hier te observeren zijn. Daarnaast zie je er ook veel typisch West-Afrikaanse soorten en een overweldigend aantal wintergasten uit Europa. Reisgids Johannes herinnert zich nog een speciaal moment, dat veel indruk op hem heeft achtergelaten:

“Halverwege stoppen we op een plek langs de weg die er niet zo bijzonder uitziet. Een droge vlakte met kleine struikjes strekt zich uit tot aan de horizon. “Hier gaan we de leeuwerikkwartel proberen spotten”, zegt onze plaatselijke gids Abdou. Het is ondertussen vier uur in de namiddag en behoorlijk warm. Wat we zoeken is een kleine, zandkleurige vechtkwartel die vliegt als een leeuwerik en er uitziet als een mini renvogel. Zonder al te veel hoop kammen we systematisch de kleine struikjes uit. Af en toe doet een kuifleeuwerik, tapuit of struikleeuwerik ons goed schrikken, wanneer die vlak voor onze voeten uit de schaduw opvliegt. Het is erg kalm, er is weinig beweging en de vogels laten zich niet zien. De moed zakt langzaam weg. Nochtans is het een unieke soort, enig in z´n genus, een echte specialist van de Sahel die in een beperkte band voorkomt, en in vlucht een frappant zwart-wit patroon toont op de vleugels. Maar we beseffen ook dat het zoeken is naar een speld in een hooiberg aangezien deze soort zelden gezien wordt. Na anderhalf uur willen we bijna opgeven tot Geert plots enthousiast zwaaiend komt aangelopen: “Ik denk dat ik zo een kwarteltje gezien heb. Het is daar ongeveer geland!”

Een lang verhaal kort: vijf minuten later staan we met de hele groep vol verwondering naar een minuscule, unieke vogel te kijken, die al pompend met zijn achterwerk onder de struiken wandelt, en af en toe een kort stukje vliegt. Hoe zo een klein, bruin vogeltje een hele groep volwassenen kan ontroeren, en kreten van ontzag en bewondering ontlokt, is heel bijzonder.”

Voorlopig staat er nog geen reis naar Senegal op de planning, maar we hebben wel nog vrije plaatsen voor andere natuur-en fotografiereizen op het Afrikaanse continent. Geloof ons: Afrika stelt nooit teleur.

 

© Jan Heip

Op prospectie in vuurland

In 2022 ging Billy op prospectie in Chili, het land van de puma. Een oppervlakte van zo’n 750 000 vierkante kilometer bezaaid met vulkanen, bossen, donderende watervallen, besneeuwde bergtoppen, massieve gletsjers, meren, woestijnen, en prachtige nationale parken. Niet meer dan logisch dat dit een van de meest bijzondere landen ter wereld is. In Torres del Paine, een indrukwekkend nationaal park, werd hij de eerste dag al getrakteerd op een bende van zeven poema’s voor zijn lens. In totaal heeft hij vijftien individuen gezien op amper drie dagen tijd. De kers op de taart? De jongen met elkaar zien spelen en de volwassenen zien peuzelen van een karkas. Billy zijn geheime tip:

“We hielden de guanaco’s nauw in de gaten omdat zij de poema’s verraden. Zodra ze een vreemd geluid maken en wegstormen, weten we dat er een poema in de buurt is. Wie een roofdier wil vinden, moet zoeken naar zijn prooi.”

Een van de vele foto’s die Billy tijdens deze reis maakte, is in de prijzen gevallen bij de internationale fotowedstrijdWildlife Photographer of the Year’. Op de foto zie je een betoverend tafereel waarin guanaco’s de hoofdrol spelen en de mastodonten van granietmuren het plaatje helemaal afmaken. “Het licht, de achtergrond, het dier: alles viel op zijn plaats”, aldus Billy. De foto was te zien op 60 locaties over de hele wereld, waaronder in het Museum of Natural History in Londen. Wie in Billy’s voetsporen wil treden, kan met STARLING op privérondreis naar Chili.

“Om zo’n foto te maken, is ook wel een portie geluk nodig” geeft Billy toe.

© Billy Herman
Billy’s foto ‘Peak Sentinel’ viel in de prijzen bij de internationale fotowedstrijd Wildlife Photographer of the Year. © Billy Herman

Maar nooit geschoten, is altijd mis. Toch?

Best bewaarde schat van Zuid-Amerika

Suriname is een land dat moeilijk te evenaren is. Van Paramaribo, de bruisende hoofdstad van het land, tot aan de tropische regenwouden van het binnenland en indrukwekkende rivieren die door de valleien meanderen. Met meer dan 90% bosbedekking herbergt het land unieke ecosystemen en een rijke biodiversiteit. Twee jaren op rij doorkruisten we in januari de Surinaamse jungle, savanne, moerassen en voormalige plantages op zoek naar typische vogelsoorten. STARLING reizen-gids Fred groeide hier op en kent de bossen als zijn broekzak. Dat hij ook de zeldzame soorten weet te vinden, is algemeen bekend. Dé gids om je lijst stevig aan te dikken!

Deelnemer Eric Bos kan hier alleen maar mee instemmen:

“Het was geweldig. Fred en Ralph zijn allebei ongelooflijk goede gidsen met bovenmenselijke eigenschappen qua zicht en gehoor. Ook fijne mensen die zich maximaal inspannen om ons de gewenste vogels te bezorgen. Organisatorisch was het ook prima en op onverwachte ontwikkelingen werd adequaat gereageerd. De sfeer was prima en zeer ontspannen. Ondanks het grote verschil in ervaring met de vogels lukte het de gidsen passende oplossingen voor de hele groep te vinden.”

© Gelske Kwikkel

Wil je samen met Fred op zoek naar specialiteiten van de Surinaamse jungle? Schrijf je dan in voor de volgende natuur-en vogelreis in maart 2025.

Op zoek naar berggorilla’s en schoenbekooievaars

Oeganda wordt ook wel de ‘parel van Afrika’ genoemd. Klein maar niet te overtreffen fijn. Strategisch gelegen tussen de tropische wouden van Congo en de immense savannes van Kenia. Het land zit vol veelzijdige biotopen, wat een grote variatie aan soorten met zich meebrengt. Aangezien het ecosysteem hier nog grotendeels intact is, leven er redelijk wat primaten. Niet verrassend dat dit de hotspot in Centraal-Afrika is voor natuurbeleving en fotografie! De STARLING-reis naar Oeganda is doorspekt met safari’s en avontuurlijke excursies. Kriebelt het al?

Reisleider Rudi Debruyne doet er graag nog een schepje bovenop:

“Het was met plezier dat ik voor STARLING de opdracht aannam om in januari 2023 een groep fotografen in Oeganda rond te leiden. Als reisgids ben ik van het principe dat je nooit met mensen gaat toeren in een land waar je zelf nog nooit geweest bent. Het was echter alweer elf jaar geleden dat ik op uitnodiging van Canon in “de parel van Afrika” was. Ik leerde het land kennen als één groot vogelparadijs met tal van mogelijkheden om dicht, tot zeer dicht, bij de vogels te komen. Al varend maak je het meeste kans om ze ongestoord te benaderen.”

© Sabine Ongenae

Dus… regelde STARLING vijf exclusieve boottochten om “U” tegen te zeggen!

“In de Mabamba Wetlands vaarden we met kano’s op enkele meters langs de voorhistorisch uitziende schoenbekooievaar. Op de Nijl, met zicht op de Murchinson Fall’s, fotografeerden we de iconische African finfoot en op een andere plek zaten we op een luxeboot van waar we uit diepe fauteuils mét drankje in de hand in de flinke bek keken van de naar ons gapende nijlpaarden. Maar de meest memorabele boottocht was toch wel die op een relatief klein meer ergens aan de voet van het hooggebergte. Wat we mochten verwachten wisten we niet zeker, want dit was een activiteit die in laatste instantie als surplus aan het programma werd toegevoegd. Maar niemand slaat natuurlijk een boottocht af! Toen we goed op tijd aan het meertje aankwamen, lag onze boot al op ons te wachten. Beladen met camera’s én getooid in een oranje life jacket stapte tien man in een wiebelende roeiboot. Een plaatselijke ornitholoog en één kapitein (lees: roeier) zou ons begeleiden. Het was prachtig, windstil weer. Zalig! Al na twee minuten wees ik onze plaatselijke ornitholoog op de aanwezigheid van de knalgele slender-billed weavers. Toen een vlucht kroonkranen luid trompetterend kwam aanvliegen en landde, vaarden we op nauwelijks 30 meter aan hen voorbij. De fototoestellen gingen in overdrive en het werd een moment om nooit te vergeten!”

© Sabine Ongenae

En toen…

“Intussen waren we aan de overkant van het meer beland en stapten we uit om naar een kratermeertje te wandelen. Het uitzicht was adembenemend. Een verre donderslag maakte alles nog indrukwekkender, en toen ik in de verte donkere wolken zag aandrijven, werd ik toch een beetje ongerust. Ik maakte onze schipper hierop attent, maar de man schonk me als antwoord alleen een brede glimlach met de woorden “No problem Sir; it’s dry season!”. Dat we de voorbije dagen elke dag al regen hadden gehad, hield ik wijselijk voor mezelf. Ik maande de groep aan om toch maar naar ons bootje te gaan om de terugtocht aan te vatten. Eénmaal gezeten was ik blij om nog een extra peddel aan te treffen en met 3 roeiers begonnen we eraan. Intussen begon het meer te waaien terwijl boven ons de wolken zich samenpakten tot een angstaanjagend onweer. Omdat ik de bui zag aankomen en weet hoe het water plots kan veranderen in één spokende heksenketel, besloot ik om er de pees op te leggen. Misschien waren het mijn zenuwen, maar ik kreeg het lumineus idee om met een luide, zware stem het lied van “Al die willen ter kaap’ren varen” aan te heffen om op die manier mijn collega-roeiers aan te sporen om er een strakke cadans in te houden. Het werd een gevecht tegen de elementen om de oever te bereiken. Heelhuids, maar nét iets te laat meerden we aan. De waterdruppels, zo groot als olijven, kwamen hard neer op ons hoofd toen we holder de bolder naar de wagen liepen. Ik keek nog even om en zag dat het leek of het water van het meer een beetje kookte… Een uurtje later zaten we alweer op het terras van onze lodge. Met een cocktail in de hand genoten we van de ondergaande zon. Het cliché dat “reizen in Afrika altijd een beetje avontuur is”, doet Oeganda te kort, want reizen in de parel van Afrika is altijd een heus avontuur.”

Toen we de deelnemers vroegen naar feedback, kregen we ook alleen maar lovende commentaren. Wat Winnie voor altijd zal bijblijven?

“De gorilla’s uiteraard! Maar ook de bosolifanten op de weg op de eerste night drive. Op onze buik in het midden van de nacht nachtzwaluwen fotograferen, plat op onze rug chimpansees vastleggen, dineren op de kofferbak in de savanne, vier keer een luipaard zien, de leeuwen observeren die hun ‘kill’ aan het verorberen zijn … Te veel onvergetelijke momenten om op te noemen!”

Een andere deelneemster was dan weer ontzettend positief over de reisbegeleiding:

“De begeleiding was top. Ongelofelijk hoeveel vogelkennis jullie in huis hebben. En het aanstekelijk enthousiasme dat jullie uitstralen. Er was aandacht voor iedereen. Petje af!”

Zelf deze reis beleven? In 2025 maken we opnieuw deze droomreis.

© Sabine Ongenae

Dank jullie wel voor het vertrouwen in STARLING de afgelopen 10 jaren. Zonder onze collega’s, gidsen en reislustige deelnemers zouden we nu niet zo fier kunnen terugblikken op de voorbije jaren!

Genoten van deze recap? Stay tuned, want vanaf nu zullen we op het einde van elke maand een nieuwe blog publiceren vol onvergetelijke momenten. We zouden het heel leuk vinden om hiervoor input te krijgen van jullie. Deel anekdotes of herinneringen op social media met de hashtag #10jaarstarling of stuur ons een mailtje met jouw leukste aandenken aan een of meerdere STARLING-reizen. Op het einde van het jaar kiezen we één uitverkorene die een reischeque van €1000 wint!