Bruine kiekendief. © STARLING reizen
04 maart 2014

Succesvolle roofvogelworkshop Nederland 2014

Vrijdagavond 14 februari 2014 was het zover: de eerste STARLING roofvogelworkshop. Omstreeks 19u30 meldden alle deelnemers zich in Terneuzen (Nederland). Al van bij de eerste kennismaking zat de sfeer er goed in. Zowel de vier deelnemers als de gids hadden er zin in. De eerste avond werd afgetrapt met een inleidende presentatie over roofvogels. Diverse onderwerpen kwam aan bod: kenmerken van roofvogels als groep, hun ecologie, hun levensloop in België en een eerste kennismaking met de regelmatig voorkomende soorten in onze contreien.

Ruigpootbuizerd. © Johan Buckens

 

De volgende ochtend schoven we, na een lekker ontbijt, opnieuw aan voor een presentatie. Ditmaal over de herkenning van roofvogels. Alle soorten die in België voorkomen passeerden de revue. Met vooral aandacht voor de herkenning van de meest voorkomende soorten. De weersvoorspellingen voor die dag hadden weinig goeds voorspeld: rukwinden tot 100 km/uur. Tegen de middag trokken we er echter op uit om de nieuw opgedane kennis in de praktijk toe te passen.

De eerste stop was het Groot Rietveld in Kallo (België). Gelegen in het Antwerpse havengebied is dit niet het mooiste natuurgebied van het land, maar het levert steevast wel leuke (roof-)vogelwaarnemingen op. De harde wind speelde ons een beetje parten, maar niettemin konden we genieten van meerdere buizerds en vooral van drie bruine kiekendieven die langdurig over de rietvelden hun vliegkunsten ten beste gaven.

Vervolgens trokken we opnieuw de grens over, naar het Verdronken Land van Saefthinge. Daar werd post gevat op een goed uitkijkpunt, met een ruim zicht over dit prachtige gebied en bovendien grotendeels beschut. De strakke wind zorgde er duidelijk voor dat roofvogels zich gedeisd hielden. Het was lastig om enkele buizerds te ontdekken. Kiekendieven trokken zich minder aan van harde wind: zowel bruine kieken (ca. tien) als blauwe kieken (drie, waaronder een prachtig mannetje) lieten zich bekijken vanop een respectabele afstand. Enig speurwerk bracht ook een ruigpootbuizerd aan het licht. De vogel liet zich zowel in zit als in vlucht bewonderen. Tussen de roofvogels door genoten we ook nog van ander gevogelte: lepelaars, kleine zilverreigers, goudplevieren, kluten, zwarte ruiters, watersnippen, putters en meer van dat fraais. Een dreigende regenlucht en de zin in een aperitiefje dreven ons terug naar de wagen om de terugrit naar Terneuzen aan te vatten. Na het lekkere avondmaal en een gezellige babbel werden nog twee presentaties gegeven: over praktische tips om naar roofvogels te kijken en over de zeer befaamde roofvogeltrektelpost met een stevige Belgische stempel in het Georgische Batumi. Na een slaapmutsje trokken we moe maar voldaan naar bed.

Zondagochtend gingen we na het ontbijt meteen het veld in. De eerste stop was de watertoren van het nabijgelegen dorp Axel. Hier huist een koppel slechtvalken in een speciaal voor hen voorziene nestkast. We vonden snel een van de vogels, die enkele vliegrondjes ten beste gaf. Vervolgens konden we de vogel langdurig in zit door de telescoop bewonderen. Zelf de typische ‘valkentand’ kon daarbij prima worden waargenomen. Het parkvijvertje bij de parking leverde nog mooie waarnemingen op van de ijsvogel en de vuurgoudhaan. De talrijke zingende roodborsten, heggemussen en zanglijsters maakten op deze zonnige ochtend duidelijk dat de lente om de hoek loerde. Nadat alle deelnemers uitvoerig de slechtvalk hadden bewonderd trokken we westwaarts, richting de Zwinstreek.

Het Zwin. © Yves Adams

In en om de Kleyne Vlakte en de Zwinbosjes ontdekten we minstens vijf buizerds, enkele torenvalken en sperwers en twee slechtvalken. Vooral de buizerds gaven een prima show ten beste. Het mooie weer en het naderende broedseizoen zaten hier zeker voor iets tussen. Ook de talrijke aanwezige ganzen, eenden en steltlopers werden onder de loep genomen. Een grutto was een goede soort voor half februari. Het winterkleed en de locatie deed vermoeden dat het om een IJslandse grutto zou kunnen hebben gegaan.

’s Middags nuttigden we een lekkere snack in een sympathiek restaurantje in de buurt, om dan snel weer de buitenlucht op te zoeken. Het uitkijkpunt aan de oostelijke kant van de Zwinvlakte leverde weinig op wat roofvogels betreft, op een enkele buizerd en een torenvalk na. De vele wandelaars en fietsers die van het mooie weer genoten, in combinatie met de inmiddels felblauwe lucht (niet zo goed om vliegende roofvogels terug te vinden hoog in de lucht) hadden hier wellicht iets mee te maken. Een assortiment steltlopers maakte echter dat we ons niet verveelden.

Voor het laatste deel van de namiddag trokken we opnieuw Zeeland in. De Sophiapolder is een mooi natuurontwikkelingsgebied op korte afstand van het Zwin. Op enkele buizerds en torenvalken na hielden de roofvogels het ook hier erg rustig. Onder een stralend zonnetje genoten we wel van overtrekkende toendrarietganzen, geoorde futen, een zwartkopmeeuw en vele honderden eenden van zowat alle te verwachten soorten. Omstreeks 17u30 nam de groep tevreden afscheid van elkaar. Een fijn weekend voor zowel de gids als de deelnemers zat er helaas op.

Torenvalk in laatste avondlicht. © David ‘Billy’ Herman

De communicatie op voorhand verliep naar wens, was vlot en duidelijk. De inhoud van de cursus was heel zeker in orde, zelfs meer dan verwacht. Wouter is een aangename en sociale persoon die steeds bereid is voor een extra woordje uitleg. Hij had duidelijk een enorme kennis en wou die ook graag delen met ons.

- Een reactie van een van onze deelnemers