Reisverslag: met Natuurpunt Netebronnen naar Stenay!
Stenay is een dorpje langs de Maas net ten zuiden van België. Voor natuurliefhebbers gekend om zijn intacte graslanden in het overstromingsgebied van de Maas. Het zou de speelgrond worden van Natuurpunt Netebronnen tijdens hun traditioneel Hemelvaartweekendje. Lees hier het reisverslag.
Wie schreef dit artikel?
Net over de grens
Op donderdagavond 14 mei, ontvingen we een groep enthousiaste Natuurpunters, op de grens van de Argonne en de Lorraine. Een weekendje op maat, ontworpen voor Natuurpunt Mol. De avond was grauw, grijs en miezerig waardoor we er resoluut voor kozen om rustig te tafelen en tijdig te gaan slapen om de volgende dag ten volle te benutten. Een ransuil vloog even voorbij.
Na een heerlijk ontbijt trokken we oostwaarts richting kalkrijke vochtige bossen. Onderweg zorgden vogelnestjes en purperorchissen voor een eerste stop. Kort daarop een rode wouw, een havik, een mooi koppeltje grauwe klauwier en een zwarte wouw. De toon was gezet. Aangekomen in het bos waar we moesten zijn, hadden we onmiddellijk een auditieve withalsvliegenvanger met kort erop een mooie waarneming van een mannetje withalsvliegenvanger open en bloot. Ook de draaihals, de wielewaal en de zwarte specht lieten zich horen.
Na de kalkbossen en lunch in ons hotel ‘De Kwartelkoning’, besloten we kennis te maken met de alluviale vlaktes van de Maas. Al snel kregen we talrijke specialiteiten in het vizier zoals de grauwe gors, de gele kwikstaart, paapjes, wulpen en de bruine kiekendief. Ook hooibeestjes, het klaverblauwtje en de typische graslanden met bijhorende flora werden bekeken met op de achtergrond de zang van veenmollen, een kleine bonte specht en een nachtegaal. Het speciale aan deze graslanden, is de manier waarop deze bewaard zijn gebleven.
De enorm vruchtbare gronden werden in dit deel van de Maas nog niet omgezet in bemeste hooilanden of akkers. Uniek in West-Europa. Hier kan de Maas nog naar hartelust vrij meanderen en tijdens de winter overstromen. De flora is nog origineel met soorten als het weidekerveltorkruid, herfsttijlloos, weidekervel, gulden sleutelbloemen, talrijke zeggensoorten, trosdravik, dotterbloemen, bevertjes, etc. Het is vooral de combinatie van soorten die zo speciaal is, veeleer dan individuele soorten. We sloten de middag af met een onverwacht vrouwtje grauwe kiekendief en enkele boomvalken.
Stille nachten … of toch niet?
Na een heerlijke Franse maaltijd, lazen we in de sterren dat het deze avond moest gebeuren. Het zwarte beest van Natuurpunt Netebronnen: de kwartelkoning. Ondanks verwoede pogingen in het verleden, was de afdeling er niet in geslaagd om deze soort waar te nemen. Het was een mooie windstille avond. De sprinkhaanzanger, een vrouwtje koekoek (bruine koekoeken zijn altijd vrouwtjes) met heerlijke roep, jodelende wulpen waren van de partij. De gidsen besloten uiteen te gaan om zo een veel groter gebied te dekken. Al snel bleek dit de juiste keuze. Een kwartelkoning (Crex crex) zat enkele kilometers verderop te ‘CREXEN’. Met de groep stonden we tot lachens toe geduldig te wachten. Het lukte uiteindelijk om kort verschillende keren de kwartelkoning te horen. Super geslaagd en altijd een beetje mythisch. Een bosuil luidde de nacht in.
Kalkflora en -fauna
De volgende ochtend kozen we voor andere habitats en dus andere soorten. We startten de dag met kalkrijke bossen, ditmaal op de flanken van de Maas. Al snel vonden we enkele leuke plantjes zoals het bijenblad, het wit bosvogeltje en de wolfskers. Een fluiter en een taigaboomkruiper lieten zich mooi zien en de wielewaal zat op de achtergrond te zingen. Leuke weetjes rond de muurleeuwenbek en de wolfskers (Atropa belladonna) konden iedereen bekoren.
Na een broodjeslunch in een authentiek Frans café, trokken we richting Montmédy. Op de kalkhellingen kwamen we in aanraking met heel andere soorten: de zandhagedis, jonge wrattenbijter, veldspitsmuis, veldkrekels, boskrekel, soldaatje, bleek bosvogeltje, honderden spinnenorchissen, piramideorchis, hommelorchis, poppenorchis, kalkvleugeltjesbloem, kalkgraslanddikkopje, braamsluiper, grote glimworm, hazelworm, voorjaarserebia, etc. Een blauwtje zorgde even voor commotie maar bleek uiteindelijk een bruin blauwtje te zijn.
Als waardige afsluiter van de tweedaagse gingen we tafelen in het prachtige fort van Montmédy. Na een heel gewaardeerde speach van Jeanne, organisatrice van het weekend, trokken we terug richting Maasvallei. Onderweg zagen we nog een voorspelde vos op een pas gemaaid veld. Bij aankomst in het hotel namen we afscheid van elkaar en scheidden onze wegen. Onze taak zat er op
