Reisverslag Frankrijk: machtige meeuwenworkshop

Van libellen tot meeuwen

Al van bij de eerste dia was er volledige aandacht. Te meer omdat deze dia geen meeuwen maar twee libellen toonde. Oei, waren we wel juist, hadden we ons niet vergist van workshop? Al vlug werd duidelijk waarom Peter deze foto toonde. Voor de herkenning van libellen moeten we naar alle mogelijke details kijken. Iets wat ook nodig zou zijn om meeuwen te herkennen. Bij de volgende foto’s (en ook een goed glas wijn) werd onze al dan niet aanwezige kennis meteen getest. Aan de hand van heel educatieve illustraties werden de verschillende veerpartijen en andere belangrijke lichaamsdelen van een meeuw besproken (met een mooi woord: de topografie). Met al heel wat opgestoken kennis konden we ons bed opzoeken, uitkijkend naar wat de volgende dagen ons zou brengen.

De ochtend werd ingezet met een rijkelijk en uiterst verzorgd ontbijt, waarna we een tweede lezing voorgeschoteld kregen. Hier bracht Peter duidelijkheid in de leeftijdsbepaling en rui van meeuwen. Zo ook dat de term winterkleed op zich niets zegt omtrent de periode (winter), maar wel of er al dan niet rui is opgetreden. Waarmee ook duidelijk werd dat de term eerste winter drieteenmeeuw eigenlijk niet juist is omdat deze meeuw in zijn eerste ‘winter’ geen rui kent.

Meeuwen kijken aan de Noord-Franse kust

Hoog tijd om de opgedane kennis in het veld te toetsen. We trokken richting de zuidkant van Boulogne-sur-Mer, waar heel wat meeuwen van dichtbij bekeken konden worden. Al snel stonden we te kijken op een mooi groepje zwartkopmeeuwen (van verschillende leeftijden). Leuk was ook dat een aantal van deze mooie meeuwen geringd waren (met o.a. eentje die in Hongarije werd geringd). Ook de zilvermeeuw en de drieteenmeeuw werden zorgvuldig bekeken (en een hulpmiddeltje was zeker de beschuiten die we hadden meegebracht. Deze gingen bij de aanwezige meeuwen als ‘zoete broodjes’ binnen).

Onverwachts, maar zeer leuk was de plots voorbij vliegende noordse stormvogel en de iets verder passerende roodkeelduikers, de grote jager en jan-van-genten. Maar terug naar het onderwerp van dit weekend: meeuwen. We reden de haven in en op een parkeerplaats waar we zicht hadden op de daken werden ook de mantelmeeuwen onder de loep genomen. Een laatste stop voor het middageten leverde niet zo veel op. Door een technisch probleem met een van de wagens besloten we terug naar het hotel te rijden, de lunch smaakte voortreffelijk en het programma werd licht aangepast. In de namiddag verkenden we de moerassige streek rond Tardinghen. Dit leverde onder andere een leuke waarneming van een geelgors op.

’s Avonds werd ons een heerlijke maaltijd voorgeschoteld in L’Odyssée in het naburige dorpje Audresselles. Toch werd de aandacht nog even gevraagd, want terug in het hotel aangekomen gaf Peter nog een korte lezing over ‘kleine meeuwen’. Moe maar heel tevreden trokken we naar bed.

Met stijgende moeilijkheidsgraad!

Zondagochtend stonden we op met een stralende zon en een azuurblauwe hemel. Met opnieuw een fantastisch ontbijt achter de kiezen begon onze gids aan zijn laatste theoretisch stuk. Het bleek al snel dat dit de zwaarste dobber zou worden. Grote meeuwen zijn niet zo simpel. Peter probeerde ons met al zijn vragen scherp te houden, en zo ons de verschillen tussen de zilvermeeuw, de Pontische meeuw en de geelpootmeeuw te tonen. Ook de mantelmeeuwen kregen de aandacht die ze verdienen. Jammer genoeg bleek de zon al vertrokken te zijn richting Vlaanderen en was het intussen bewolkt geworden met een frisse wind. Toch volhardde de groep en trokken we naar Etaples. Al heel snel pikte Peter een ‘specialleke’ op. Zonder te zeggen wat het was vroeg hij aan ons wat wij dachten en het bleek dat we goed hadden opgelet. Alle details waar Peter ons op had gewezen tijdens de lezingen werden bekeken en zo besloten we dat we met een eerstejaars geelpootmeeuw te doen hadden.

Onze boterhammen werden in een gezellig cafeetje verorberd, waarna we vanuit Etaples terug richting Boulogne-sur-Mer reden. Iets voor de stad zaten er op de rivier (La Liane) heel wat meeuwen. Caroline riep als eerste dat ze een Pontische meeuw in het vizier had, wat door Peter bevestigd werd. Onze resterende beschuiten werden boven gehaald in de hoop deze vogel dichter te krijgen. In het begin bleken enkel de kokmeeuwen en zwartkopmeeuwen belangstelling te hebben. Gelukkig bood Johan zich aan, hij bleek een meester te zijn in de Olympische discipline beschuitenwerpen want na een tijdje kwam onze Pontische vriend ook eens langs vliegen.

De laatste stop deden we nabij Nausicaa. Nog een Pontische meeuw werd opgemerkt, net als heel wat drieteenmeeuwen en zwartkopmeeuwen. Intussen bleek dat de zeeleeuwen van Nausicaa hun kunstjes aan het opvoeren waren, en dat de aandacht naar deze dieren ging. Direct ook het signaal om dit heel leerrijk en gezellig weekend te beëindigen (geen schrik, het was intussen ook al avond geworden). We reden terug naar ons hotel om onze bagage op te pikken en nog een laatste groepsfoto te nemen. Er werden nog wat gegevens uitgewisseld en we wensten elkaar een goede terugreis en een welgemeende tot ziens.

Een dikke dankjewel aan Karina, Caroline, Mieke, Valérie, Johan, Paul, Frank, Eddy en Peter voor het enthousiasme en aan Peter voor zijn deskundigheid.