Reisverslag Exmoor 2018: woeste natuurpracht

Natuurbeleving op z’n best, dat is Exmoor! Eindeloze paarse heide, robuuste kliffen en uiteraard de beroemde wilde pony’s bezorgden de deelnemers van onze reis een heerlijke tijd. Niet in het minst dankzij de uitgekiende voorbereiding van het begeleiderskoppel Sandy Spaenhoven en Hans Debruyne. Sandy vertelt het relaas van een meer dan geslaagde trip!

Langs de Lyn

Na de vlotte, maar toch lange reis met de ferry en de minibusjes, laten we op de eerste dag in Exmoor met veel plezier de auto staan. We vertrekken vanuit onze B&B en dalen af naar Lynmouth, van waar we de Lyn-rivier volgen tot aan het pittoresk gelegen theehuis van Watersmeet.

Na de picknick klimmen we de heuvel op, en iedereen doet het fantastisch! Tussen de wolken door genieten we van prachtige, steeds veranderende vergezichten waarna we de afdaling richting Lynmouth inzetten. Hier duiken we welverdiend de pub in voor een frisse pint of warme chocomelk.

Moeten we nog helemaal terug de berg op? Nee hoor … een kleine verrassing schuilt om de hoek. Zo’n tripje met de historische cliff railway moet je toch één keer in je leven beleven, niet?

Tussen Rocks en Hills

Op dag 2 hebben we twee wandelingen op het programma. In de voormiddag bezoeken we de Valley of the Rocks. We genieten van een prachtig uitzicht over de rotsachtige vallei. Behendig dalen we een steil, smal paadje tussen de varens af, om vervolgens Castle Rock te beklimmen of gewoon even te genieten van het prachtige uitzicht. Langs de kliffen dalen we weer af.

Na het middagmaal rijden we richting Countisbury Hill. De exmoorpony’s staan ons al op te wachten. Via het South West Coast Path wandelen we langs één van de mooiste beboste kustlijnen van Engeland. We stoppen even in het Honesty Café voor een lekkere verfrissing en op de top van de klif zien we heel even een paar edelherten verschijnen.

Vanaf Foreland Point hebben we opnieuw een mooi uitzicht over zee. Al doet die klif ook enkele hartjes sneller slaan. Even overwegen we om een stukje terug te keren, maar het doorzettingsvermogen wint het van de hoogtevrees!

Ups en downs

Omdat iedereen wel wat ‘pap in de benen’ voelt na de eerste wandeldagen, kiezen we op onze derde dag voor een gemakkelijke eerste wandeling. Vanaf de top van Winsford Hill wandelen we in dalende lijn door de vallei richting de rivier ‘Barle’ om te arriveren bij de Tarr Steps. We picknicken naast het water.

Daarna rijden we met de busjes richting Dunkery Beacon: met zijn 520 meter het hoogste punt van Exmoor National Park. Een korte wandeling brengt ons tot op de top, waar een prachtig 360°-uitzicht ons opwacht. Een deel van de groep blijft nog even nagenieten van de prachtige heidegloed, de anderen gaan opnieuw op pad voor een korte stroll langs de oudste boom van Exmoor.

De volgende dag is ons startpunt de Hunter’s Inn. Onze flinke wandeling door Heddon Valley vertrekt via het hoge kustpad richting Martinhoe. Daarna keren we via het lage kustpad terug, langs de kliffen. Maar niet voor we de fikse afdaling naar Woody Bay hebben getrotseerd. Wat is er leuker dan even uitrusten op een afgelegen strandje met waterval, en verse zeesla voor bij de picknick?

Op de terugweg maken enkele reisgenoten nog een ommetje richting Heddon’s Mouth, een ander afgelegen strandje, ingesloten door hoge rotsen. Anderen kunnen de lokroep van de sfeervolle Hunter’s Inn niet langer weerstaan …

Pony’s op de purperen hei

Vandaag maken we een kansje op een mooie zonsopgang … De fotografen en de paardenliefhebbers uit onze groep staan om 5.10 uur paraat voor de vroegste excursie van deze reis. Het is stilletjes in het busje, maar aangekomen op Countisbury Hill geniet iedereen met volle teugen van de weidsheid en de rust. En hoewel een mooie zonsopgang achterwege blijft, is het licht prachtig én komen talloze vrij rondlopende Exmoorpony’s ons gezelschap houden.

Vandaag rijden we richting Bossington Hill: deze heuvel ligt op het oostelijke puntje van Exmoor National Park en heeft enorm veel te bieden. Aan zijn westzijde prachtige vergezichten over de baai van Porlock en Dunkery Hill, aan zijn oostzijde een afgelegen strandje met mooie zandpatronen. En helemaal boven kan je eindeloos wandelen door de paarse heide. De landschapsfotograaf in ons gezelschap is hier niet te stoppen …

“In het westen prachtige vergezichten over de baai, in het oosten een strand met mooie zandpatronen.”

In Selworthy bezoeken we nog één van de meest authentieke theehuizen van Exmoor (mét zijn typische schoorsteen). Via een kleine extra omweg dalen we door het bos af richting het pittoreske huisje met brugje in Allerford. Wie zou dit niet als vakantiehuisje willen?

Engels weertje

Na het ‘on-off-weather’ – zoals onze gastvrouw Emma het noemt – wordt er vandaag veel regen voorspeld. We beslissen met z’n allen om onze 18 kilometer lange tocht te schrappen. Liever maken we een wandeling door de oude grillige ‘Horner Woods’. En Engeland zou Engeland niet zijn zonder eens helemaal doorweekt te zijn: we krijgen een fikse regenbui te verwerken.

De volgende dag is het tijd om afscheid te nemen van Exmoor en de B&B, met de fantastisch gastvrije Emma en Mike. Onderweg naar de ferry in Folkestone strekken we even de benen tijdens een bezoek aan Stonehenge. Het is hier ietsje drukker dan in Exmoor, maar met een klein trucje slagen we er alsnog in de mensen helemaal weg te toveren op onze foto’s. Aangekomen in Folkestone krijgen we als kers op de taart van deze reis nog een spetterend vuurwerk te zien!

Uit(z)waaien

Nog heel even stellen we het einde van onze geweldige negendaagse uit. We halen onze wandelschoenen een laatste keer boven om heerlijk uit te waaien op de White Cliffs van Dover. Daarna is het écht tijd om met de boot huiswaarts te keren.

Moe maar voldaan komen we thuis: Hans en ik hebben zelf enorm van de reis genoten, dankzij de fantastische groep deelnemers.

Graag tot op een volgende activiteit van STARLING en Landschap vzw!