Vogelexcursie op maat naar de Hoge Venen!
Op zaterdag 4 april 2015 begeleidde STARLING een groep van twintig vogelkijkers op een vogelexcursie naar de Hoge Venen. Een initiatief van Philippe Smets, gewestelijk coördinator van de Steenuilenwerkgroep van Natuurpunt.
Wie schreef dit artikel?
Over de reis
| Reis | Vogelexcursie naar de Hoge Venen |
|---|---|
| Wanneer | 04/04/2015 |
| Aantal reizigers | 20 |
| Reisbegeleider | |
|
|
|
Naar de grillige Botrange
Aangekomen op de Botrange bleek het weer erg grillig te zijn, typisch voor de Hoge Venen. In de sneeuw vond de groep al snel drie blauwe kiekendieven. De sneeuw werd heviger en we besloten na een half uurtje wijselijk om richting de dwerguilen te vertrekken. Ook hier was het erg rustig en na enige tijd wachten besloten we in de namiddag terug te keren. We hadden het mannetje regelmatig dieper in het bos horen roepen en het wijfje riep duidelijk terug vanuit de nestholte. Plots vonden we op de terugweg vijftig meter na de hoek het mannetje vlakbij de baan. De dag was gelanceerd.
Vervolgens trokken we richting de oehoe. Dit liep vlot zoals gepland, met onder andere een vos en verschillende rode wouwen onderweg (we zouden er elf zien die dag). Ook twee raven die een rode wouw lastig vielen en dit op een goeie plek waar we gemakkelijk konden stoppen, leuk. Nadien lunch in Amel. Erg goed, iedereen was tevreden. We hadden keuze uit drie verschillend lekkere soepen en geweldige broodjes. Een dik uurtje opgewarmd terwijl de hemel open trok.
Eindigen met de uiltjes
Dan terug naar de Hoge Venen, waar we een grotere wandeling hadden gepland. Dit leverde de taigaboomkruiper, glanskoppen, goudvinken, natuurlijk vele kruisbekken en de klapekster aan de kapvlakte op. Aangekomen bij de dwerguilen vond onze gids al snel het vrouwtje dat zich fantastisch liet bekijken, nadien ook het mannetje die met een muis kwam aanvliegen en deze aan het wijfje gaf. Hier gebleven tot 20:00 en dan terug naar de wagen gewandeld voor diner en onze zaklamp.
Vervolgens trokken we naar de plaats voor de ruigpootuil. Eerst de houtsnip, nadien op twee plekken bosuil gehoord en een roepend mannetje oehoe. Het was jammer genoeg erg koud en de wind was terug goed aangewakkerd. We hebben erg hard geprobeerd tot 22:55, maar de ruigpootuiltjes lieten niet van zich horen. Volgende keer beter.
