Natuurreis naar Spanje 2015: keer op keer een verrassing!

Vanaf de luchthaven reden we zuidwaarts. Onderweg maakten we zoals gebruikelijk een korte lunchstop aan een prachtig zoetwatermeer. Flamingo’s, buidelmezen, baardmannetjes, een purperkoet, steltkluten, krooneenden, witwangsterns en witkopeenden zijn slechts een greep uit de waarnemingen. Onmiddellijk werden we ondergedompeld in de overrompelende fauna en flora.

ANDUJAR

Het land van de Iberische Lynx

Andujar is een van de twee plaatsen ter wereld waar we de extreem zeldzame Iberische lynx nog vinden. Het landschap is zomers en glooiend en herbergt tal van schitterende soorten fauna en flora. Drie dagen lang keken we ’s morgens en ’s avonds uit naar de schitterende kat in de hoop op een mooie waarneming. Overdag vonden we rust in de ongerepte natuur en struinden we door het landschap. Tal van leuke waarnemingen kwamen op ons pad: everzwijnen, monniksgieren, edelherten, kwak, moeflons, zwarte ooievaar, aardbeiboomblauwtje, hagedisslang, de eerste Spaanse keizerarenden, parelhagedis, maar liefst vier steenarenden, Spaanse pijpbloemvlinders, vlinderorchis, ijle harlekijn, rode patrijs, kuifkoekoek, dwergooruil auditief, hoppen, bijeneters, blauwe eksters, zuidelijke klapeksters, roodstuitzwaluwen, baardgrasmus, mezensoorten, de provençaalse grasmus, kleine zwartkop, blauwe rotslijster, cirlgors, … Te veel om op te noemen.

De lynx betreffende. De eerste avond is klassiek een avondje om in de sfeer te komen. Het zou maar al te gemakkelijk zijn om onmiddellijk te scoren. De spanning begon er echter al in te sluipen. Ook de eerste ochtend bleven we op onze honger zitten. Maar niet gevreesd, er was nog tijd. ’s Avonds was het dan zover. Het was een van de deelnemers die heel rustig in crescendo “lynx, LyNx, LYNX” zei. Een fantastische ervaring en een herinnering voor het leven. De volgende dag zagen we zelfs opnieuw een prachtige andere pardellynx op bijna dezelfde plek. Het vlekkenpatroon op de rug van deze tweede was veel zwarter en het was dus zeker een ander exemplaar.

EXTREMADURA

Bloemenrijke steppes en adembenemende kloven

Extremadura. De doorsnee mens heeft van deze streek nog nooit gehoord. Voor natuurliefhebbers klinkt dit echter als muziek in de oren. En volledig terecht. Bloemenrijke steppes krijgen hier een andere dimensie, fabelachtige kloven vind je om elke hoek. Wat dacht je van tientallen baltsende kleine trappen, grote trappen, grielen, witbuik- en zwartbuikzandhoenen, Alpengierzwaluwen, zwarte tapuiten, duizenden Spaanse mussen, woudaapje, kwartel, zwarte ibis, grijze wouw, havikarend, purperreiger, aasgier, slangenarend, dwergarend, theklaleeuwerik, kleine torenvalk, roodkopklauwieren, Alpenkraaien, kalanderleeuweriken, een kolonie grauwe kiekendieven, kortteenleeuwerik, rotszwaluw, Iberische tjiftjaf, zwarte spreeuwen, westelijke blonde tapuit, grijze gors, appelvinken, rotsmussen, etc. Noem maar op.

Om nog maar te zwijgen van de algemene fauna zoals de kleine marmersalamander, ribbensalamanders, rugstreeppadden, Iberische hazen, wormhagedis, Algerijnse zandloper, zuidelijke boomkikkers en flora van onder je tenen tot aan de horizon.

Het meest spectaculaire en onverwachte moment in Extremadura kwam echter van een relatief algemene soort. We waren ’s ochtends rustig aan het rijden door de steppes, op weg van Castuera naar Trujillo. In de verte zagen we beetje bij beetje vale gieren uit de lucht vallen. Was daar iets gaande? Bij het naderen bleek dat de gieren vlakbij de weg zaten. Al snel werd duidelijk waarom. Een dood schaap was de aanleiding. Door de aanwezigheid van enkele herdershonden waren we getuige van een prachtig schouwspel. Gieren op de uitkijk tot de kust veilig was. Het karkas huppelend benaderen met open vleugels. Vervolgens zagen we een groep lawaaierige en gulzige eters zichzelf op het karkas storten. En dan de jaloerse honden die hier een stokje voor staken door de gieren terug naar de rand van het veld te dwingen. Dit tafereel herhaalde zich verschillende keren en geruime tijd hebben we hier met open mond van zitten genieten, tot iedereen verzadigd was.

SIERRA CULEBRA

In het hart van de wolvenpopulatie

Van de steppes en de kloven, rijden we via het Mekka van de grote trappen en kleine torenvalken naar kleurrijke heides en lugubere Dennenbossen. De spanning is hier terug te snijden, de inzet is hoog. Leuke soorten als de duinpieper, groene klaverpage, blauwe kiekendief, rode wouw, velduil, draaihals, boomkikkers, wipneusadder, boommarter, westelijke bergfluiter en Spaanse zandloper worden gespot. Ook hier erg veel variatie en diversiteit troef. Met als hoogtepunt een heel bijzondere waarneming.

Een heldere avond. Een oase van stilte en rust. Onze laatste avond. Nog steeds geen wolven gezien of gehoord. Edelherten staan in de diepte schijnbaar zorgeloos te grazen. Geduld. De gids weet wat te doen. Plots, een heel stil ingetogen gehuil. Het zachte geluid zwelt snel aan en verschillende wolven vallen heel luid in op de maat van de duistere schemering. De edelherten in de vallei spurten alle richtingen uit. Iedereen staat aan de grond genageld en van kop tot teen krijgen we allemaal een rilling door ons lijf. Dit is op en top oerinstinct. Het geluid komt van vlakbij en we proberen nog een glimp op te vangen. Tevergeefs. Vol ongeloof keren we terug naar het hotel met een verhaal die eigenlijk moeilijk te overtreffen is. Wat een ervaring zijn we alweer rijker.

SOMIEDO NATIONAAL PARK

Heideflanken met her en der een Bruintje de Beer

Van het warme binnenland naar de koelte van de bergen. Een rondreis met karakter waar je van de ene verbazing in de andere valt. Onze gastheer in het noorden is hierbij essentieel. Een jonge twintiger, maar een ‘beer van een vent’ met het hart op de juiste plaats. Doordat hij zo verweven is met de streek kent hij elke plaats als zijn achtertuin en weet hij zowat alles te vinden wat leeft en beweegt. Bij aankomst bracht hij ons daarom onmiddellijk naar een ongerepte plaats. Werkelijk the middle of nowhere.

Het duurde maar enkele seconden of het was al BINGO. Want het mag ook eens wat makkelijker. Moeder bruine beer zat rustig te grazen op een honderdtal meter van ons, samen met haar twee jonge knapen. Twee uur lang zaten we alleen met onze groep te genieten, genieten en nog eens genieten. Wat een climax om mee te eindigen. De streek had naast zijn zuivere lucht, heldere bergbeekjes en wijdse landschappen ook nog alpenkauwen, rode rotslijster, rouwmantel, West-Iberische schijftongkikker, Iberische smaragdhagedis, koningspages, talrijke orchissoorten zoals de spinnen-, de poppen- en de reuzenorchis, de spectaculaire en extreem zeldzame Cantabrische adder en heel wat andere leuke soorten in petto. Simpelweg heerlijk.

SEPULVEDA

De perfecte afsluiter met als krent de jodelende Dupont’s leeuwerik

Jawel, onze rondreis eindigen we in stijl. Vlakbij Madrid ligt de impressionante kloof met bijhorend pittoreske stadje Sepulveda. Het is alsof we in een dag tijd de reis herbeleven. Met de slangenarend, grijze gors, rotsmussen, blauwe rotslijsters, westelijke blonde tapuit, kortteenleeuwerik, kalanderleeuwerik, rode patrijs, roodstuitzwaluw, vale gier, hop, bijeneter en zwarte spreeuw in een fenomenale setting. Extra leuk zijn natuurlijk de westelijke orpheusgrasmus en, niet te vergeten, een van de zeldzaamste en moeilijkste soorten van Europa: de duponts leeuwerik. Na heel wat geduld en goed zoeken op basis van zijn klagerige tonen, zijn we er ook dit jaar in geslaagd de reis perfect af te sluiten. Iedereen tevreden en moe, maar voldaan om terug huiswaarts te keren.