Fotoverslag: ode aan de ijsbeer op Polar Bear Day
Met deze indrukwekkende reeks ijsberenfoto’s van STARLING-fotografiegids Yves Adams, geven we deze machtige soort de aandacht die ze verdient. De klimaatverandering maakt leven en overleven voor ijsberen steeds moeilijker. Helaas is dat geen nieuws. Naarmate het zee-ijs vermindert, wordt jagen moeilijker en vinden ze niet altijd de nodige hoeveelheid voedsel. Om die reden werd de International Polar Bear Day – 27 februari – in het leven geroepen.
Dat het voor ijsberen in Alaska soms letterlijk knokken is om te overleven, leert ons het spectaculaire verhaal dat Yves Adams voor ons meebracht van de STARLING-fotografietrip naar Alaska in oktober 2017. Niet toevallig dobberen wij daar rond als er een speciaal fenomeen plaatsvindt …
IJsberenfoto’s: the circle of life in vijftig tinten wit
De ijsberen zakken in Alaska net voor de winter af naar één bepaald punt: daar waar ze karkassen van door Inuit gedode Groenlandse walvissen vinden. Dit is ‘the circle of life’ op de spits gedreven: de Groenlandse walvis is een bedreigde diersoort, die nog in beperkte mate door de Inuit bejaagd mag worden. Net dankzij dat feit vindt de ijsbeer, die al even bedreigd is, het nodige voedsel om de winter te overleven.
Bedreigde mensen, vissen en beren
De Inuit in Alaska, de Iñupiat, hebben de toestemming om elk najaar een beperkt aantal walvissen te doden. Die kregen ze omdat alleen zo hun traditionele manier van leven bewaard blijft. Voor deze mensen is walvisvlees praktisch de enige voedselbron. Om de winter door te komen, gebruiken ze dan ook bijna het volledige dier.
De Inuit vangen de walvissen op zee en slepen ze aan land om ze te verwerken. De resten blijven achter op het strand, dat zo een aantrekkingspool voor ijsberen wordt. Want naarmate het zee-ijs wegsmelt, krijgen ze moeilijker andere prooien, vooral zeehonden, te pakken.
Van nature zijn ijsberen solitaire dieren. Ze tolereren elkaar meestal niet. Maar als er walvis te eten valt, is er meer dan genoeg voor iedereen. En zo komt het dat je elk najaar grotere groepen ijsberen kan zien. Een unieke belevenis voor elke natuurfotograaf: vanop het water kan je van heel dichtbij ijsberenfoto’s maken zonder zelf gevaar te lopen.