Reisverslag natuurreis naar de Italiaanse Abruzzen

De hoofdreden voor deze reis was om Italiaanse wolven in het wild te leren kennen en te observeren. Een ander belangrijk doel was om de Marsicaanse bruine beer te zien. Italië heeft de afgelopen decennia geweldig werk geleverd om zijn wolven te beschermen, en wolven hebben zich bijna overal in het land hersteld en opnieuw gevestigd. Marsicaanse bruine beren zijn veel bedreigder en hun populatie is nog steeds precair laag, met nog geen 60 volwassen dieren over. De laatste plek waar deze beren te vinden zijn (en ironisch genoeg ook de laatste plek waar wolven in de jaren ’70 overleefden) is het gebied van Abruzzo! STARLING ging op pad en onze gids Mark Kaptein timmerde aan een heerlijk verslag. Geniet!

Beelden: Ben De Mits, Mark Kaptein

Een indrukwekkende sfeervideo van Ben vind je hier

Na een soepele pick-up op de luchthaven van Rome Fiumicino was de groep compleet en begonnen we te rijden richting de wildernis van het Abruzzo National Park en de omliggende gebieden. Na aankomst in hetzelfde hotel waar we vorig jaar verbleven, prachtig gelegen in het dorp Opi, checkten we in onze comfortabele kamers voordat we snel op pad gingen voor een korte avondrit. We kregen lokale informatie over een bruine beer die niet ver van het hotel op de weg was gezien, dus we maakten ons daarheen. We vonden verse afdrukken in de modder, maar afgezien van wat vossen, wilde zwijnen en edelherten zagen we niets bijzonders. We keerden terug naar het hotel voor een heerlijk Italiaans diner en om elkaar beter te leren kennen. De groep is erg enthousiast om meer over wolven te leren, wat geweldig is, want er bestaan nog steeds te veel mythes over deze fascinerende soort.

De rest van de week besteedden we aan het controleren van rendez-vousplekken (ontmoetingspunten voor wolfpacks met welpen/plaatsen waar wolfpacks hun groeiende welpen achterlaten terwijl ze op jacht zijn/het gebied markeren), uitkijkpunten, een paar hikes de berg op, een bezoek aan een gierkolonie en nachtelijke ritten. De week was zo succesvol qua waarnemingen dat we simpelweg te veel zagen om alles in dit reisverslag op te schrijven.

De eerste ochtend waren we succesvol in het terugvinden van een rendez-vousplek die vorig jaar door een wolfpack werd gebruikt. De exacte locatie was iets veranderd, maar de groep gebruikte nog steeds dezelfde berg als ontmoetingspunt. We zouden deze plek de meeste volgende ochtenden terugkeren en hadden hier elke dag waarnemingen van een of meer welpen. De waarnemingen waren niet altijd geweldig; soms ver weg en niet altijd gezien door alle deelnemers, maar op een paar ochtenden werden we beloond met lange, kwalitatieve waarnemingen van de welpen en hun gedrag! Het hoogtepunt was een ochtend toen twee van de welpen samen aan het spelen waren en vergezeld werden door een jonge rode vos. Een gedrag dat ik nog nooit eerder had gezien! Terwijl we op de wolven wachtten bij de rendez-vousplek, zagen we honderden edelherten strijden om paringsrechten, want de bronst was in volle gang. Bovendien verschenen er vossen, wilde zwijnen en een scala aan vogels bij de rendez-vous, wat onmiddellijk een mythe ontkrachtte dat wolven alle dieren in hun territorium genadeloos zouden doden. Het Abruzzo National Park en de rendez-vousplekken zitten boordevol leven, ondanks de hoge wolvendichtheid en continue aanwezigheid van wolven.

Wolven zijn ook zeer efficiënte roofdieren, en we hadden het geluk dit van dichtbij te zien tijdens twee gelegenheden. Een keer doodde een wolfpack een edelhert op slechts enkele honderden meters van ons hotel, tegen de achtertuin van een lokale boer. We konden ’s nachts drie verschillende wolven observeren die op het kadaver aten. Het gebied waar de wolven kwamen voeden, lag aan de rand van een dorp, dus de activiteit was voornamelijk te zien nadat het hier donker werd (wolven zijn overwegend nachtelijk en besteden 80% van hun activiteit ’s nachts). Op weg naar de rendez-vousplek vonden we een andere prooi, een groot wild zwijn dat vlakbij de weg was gedood. We zetten een cameraval op de prooi en kregen geweldige beelden van weer drie verschillende wolven die zich vergrepen aan de resten van het wild zwijn. We zagen ook twee wolven op deze locatie en documenteerden een aaseter beer, vossen en een das.

Na al de wolfwaarnemingen was het tijd om naar Marsicaanse beren te zoeken, geen gemakkelijke klus, maar we wisten een plek waar onlangs enkele waren gezien. We gingen naar een uitkijkpunt met uitzicht op enkele hellingen op een berg in de namiddag en hadden geluk! Een vrouwtjesbeer werd gezien terwijl ze door de bergweiden wandelde. Deze plek werd de meeste middagen bezocht en naast 2 goede beerwaarnemingen leverde het na donker nog een andere beer op. Helaas werd de derde beerwaarneming niet gezien door de deelnemers vanwege het vervagende licht en de grote afstand. Deze plek bleek ook een geweldige plek te zijn om nog een wolfpack te observeren, en we zagen hier meerdere middagen wolven. Het hoogtepunt op deze locatie was een paar wolven die werden achterna gezeten door honden ter bescherming van het vee. De wolven maakten een rechte lijn naar een weg en we besloten te kijken of we hun pad konden onderscheppen. Toen we bij de weg aankwamen, vonden we een van de wolven op enkele meters afstand in een achtertuin, aan het azen op overgebleven botten (voedsel voor de honden ter bescherming van het vee). Er volgden enkele geweldige close-up waarnemingen en weer werden interessante gedragingen gezien!

Gedurende de week hebben we enkele mooie hikes gemaakt en de grootste gierkolonie van Italië bezocht. Hier hadden we spectaculaire uitzichten op griffon gieren, een gouden arend en een slechtvalk. Tijdens een vroege ochtendwandeling naar boven op de berg zagen we de bedreigde Apennijnse steenbok en nog een gouden arend. De nachtelijke ritten leverden wolven, stekelvarkens, beuken- en dennenmarters, veel vossen, herten en wilde zwijnen op.

Het absolute hoogtepunt van de reis was een ontmoeting terwijl we terugreden naar het hotel in het donker. We zagen een roedel van 12 wolven op de thermische camera, ze bewogen zich achter de boomgrens en het was moeilijk om ze te zien. We reden terug naar een tankstation waar we de bus parkeerden, voordat we terugwandelden de velden in, compleet in het donker. Zodra we de wolven weer met de thermische camera oppikten, konden we ze in de schijnwerpers zien terwijl ze aan het spelen waren en door de velden renden. Er waren minstens 6 welpen en een behoorlijk aantal jaartjes, ze allemaal samen zo zien was een geweldige ervaring. Het werd nog beter toen de hele roedel naast ons begon te huilen en een rivaliserende roedel van de andere kant van de vallei antwoordde! Echt een ervaring die we nooit zullen vergeten. We sloten de week af met maar liefst 17 wolfwaarnemingen.

Dank aan alle deelnemers die enthousiast waren om te leren en de reis zeer plezierig maakten! Het goede eten, de sfeer en de geweldige waarnemingen maakten deze week echt speciaal!

BEN JE OOK GEINTERESSEERD IN DEZE REIS? Klik dan snel hier voor onze volgende afreis in 2025.