Drijvende huttenreis Slovenië augustus 2021!

Fotograferen met de drijvende schuilhut is zo’n ervaring waar je je nadien van afvraagt waarom je dat nooit eerder hebt gedaan. En diegene die het wel al eerder hebben gedaan, kijken blijkbaar gretig uit naar nieuwe reizen om deze spannende en verslavende vorm van vogels fotograferen terug te kunnen beoefenen. Deze Slovenië reis, overigens uniek in Europa en de eerste ooit in zijn reeks, was dan ook snel volzet. Lees hier waarom en geniet van de resultaten van dit jaar!

Als begeleider kijk je heel verlangend uit naar het moment dat iedereen de eerste stappen in het water zet en zich kan uitleven. Fotograferen vanuit de drijvende schuilhut is geen rocket-science. Met enkele basisprincipes en wat begeleiding tijdens de eerste sessie, was iedereen onmiddellijk goed vertrokken. Vooral het langzaam bewegen en naderen van vogels, met voldoende pauzes inlassen en stilstaan, is essentieel. Al snel bleek dit een tweede natuur van alle deelnemers waardoor de vogels zich goed lieten benaderen en van heel dichtbij lieten fotograferen.

Elke dag gingen we zowel in de vroege voormiddag en late namiddag het water in. Tijdens de middag werden de foto’s op de computer gezet, batterijen opgeladen, waadpakken gedroogd en afwisselend eens een pauze genomen. Sommige dagen werden wat vogels gekeken of de streek wat verkend. Samen met Jure, mijn Sloveense drijvende schuilhut buddy, gingen wijzelf vogels gaan checken en de situaties in de gaten houden. Kijken welke dodaars families nog jongen op de rug hadden, zien of er al klein waterhoenen of dwergaalscholvers op onze stokken kwamen, drijvende schuilhutten bijpompen, …

We werkten opnieuw met de schitterende drijvende schuilhutten van pionier Mr. Jan Gear, waar ikzelf mee heb helpen aan ontwikkelen. Iedereen had zijn eigen tentje, enkel de waadpakken moest iedereen zelf voorzien (omdat de lengte en schoenmaat afhankelijk is). Maar een waadpak gebruik je, eenmaal je er een hebt, regelmatiger om te fotograferen, ook als je er niet mee gaat drijven. Op het natte strand in de winter bijvoorbeeld kan je er mee gaan zitten of liggen zonder dat je nat wordt en kou krijgt.

In de drijvende schuilhut zelf kreeg iedereen de kans om alles eens goed uit te testen, vooraleer aan het echte werk te beginnen. De hutten zijn stevig en veilig gemaakt, comfortabel en het was weer een plezier om te zien dat sommigen maar niet uit het water wilden komen. Zo plezant kan het zijn 🙂

Op de locaties waar we fotografeerden zat het  goed vol van vogels, wat niet zo evident is op plassen in Europa waar je én zo’n diversiteit hebt, de plas zelf niet te diep is, én we toestemming krijgt om er te water te gaan! De keuze van bestemming en tijdstip was voor mezelf dan ook logisch, en het bewijs mocht er zijn. Op een week tijd kregen de deelnemers een lange lijst van mooie en bijzondere vogels voor de lens, en ook nog eens met fotogeniek licht en leuke omstandigheden (jagend, met vis of kikkers in de bek, pasgeboren jongen op de rug, …).

De foto’s die ik te zien kreeg, waren ook een bewijs dat de deelnemers de techniek goed onder de knie hadden: elk van hen kwamen telkens terug uit het water met adembenemende foto’s. De soortenlijst groeide dagelijks en het niveau van fotografie ook! Dan kan je als begeleider enkel fier zijn en voldaan dat de microbe van het fotograferen met de drijvende schuilhut is overgeslagen op iedereen. Direct werden er al wilde plannen gesmeed voor een volgende drijvende schuilhut reis!

Door de vliegtuig restricties eerder dit jaar, kozen we het zekerste voor het zekerste, en beslisten we om niet het vliegtuig te nemen maar te rijden met een busje. Dit gaf ons ineens ook de mogelijkheid om een tussenstop in te lassen op interessante locaties in Oostenrijk. Op de heenweg fotografeerden we wilde Europese hamsters en op de terugweg, na onze laatste ochtend sessie drijven in het water, zochten we de siesels op. Een uiterst goed gevuld programma dus met fantastische resultaten. Een dikke dikke proficiat aan Roos, Nico, Alain, Dimitri, Peter en Sven. Blij dat jullie allemaal nu gedreven drijvende schuilhut fotografen zijn geworden!

Warme groeten en hopelijk tot op één van mijn volgende trips!

Yves Adams

NOOT: wie met Yves op reis wil die moet beslist eens kijken naar zijn profiel op onze website. Alle beelden in dit blogbericht zijn gemaakt tijdens de reis van augustus 2021 … What you see, is what you get.