Reisverslag fotografie in Zimbabwe: emoties en wildlife bij Mana Pools

Warm welkom in Zimbabwe

Op 2 oktober was het eindelijk zover: de reis waar ik zo lang naar had uitgekeken. Op weg naar onze eerste stop in het prachtige Harare vielen ons meteen de zalige Afrikaanse temperaturen en de paarse bomen op. De hoofdstad van Zimbabwe was voor ons slechts een tussenstop, maar deze deed ons best deugd na de lange vluchten. We verbleven er in de Armadale Lodge, waar we een hartelijk welkom en de sleutels van onze huisjes kregen. Die waren erg sfeervol ingericht, met een prachtige tuin en een zwembad erbij.

Na het opfrissen kregen we een lekker driegangenmenu voorgeschoteld bij het zwembad en konden we al een beetje dromen van alles wat ons te wachten stond.

Jammer genoeg konden we niet heel lang blijven genieten want de volgende ochtend stond ons al een rit van zes uur te wachten naar Mana Pools.

Vaste pitstop voor fotografen: hamburger om negen uur ‘s ochtends

De volgende ochtend waren we dus vroeg uit de veren en bij een uitgebreid ontbijt beslisten we om het net iets anders te doen dan gepland. In plaats van zes uur te rijden, kozen we om de tweede helft van de trip met een motorbootje te doen op de Zambezi rivier. Zo konden we toch al een beetje een safari op het water meemaken.

En dan was het zover: ons busje stond klaar en het eerste deel van de trip kon beginnen.

Halverwege de rit stopten we bij Lion’s Den, een restaurant dat bekend staat voor de beste hamburgers van de hele regio. En ja hoor, ze waren fantastisch, ook al was het nog maar tussen acht uur en negen uur in de ochtend! Deze plek is blijkbaar een vaste stop van vele fotografen die naar Mana Pools gaan.

Spectaculaire boottocht met eerste wildlife 

Aan de Zambezi rivier ontmoetten we Kevin, de eigenaar van het kamp. Hij bracht ons met twee bootjes naar Mana Pools.

Onderweg kregen we al een hele mooie sighting van talloze olifanten die van het ene eilandje naar het andere zwommen, massa’s nijlpaarden en diverse vogelsoorten. Dit was voor ons al een spektakel, maar eigenlijk moest het echte schouwspel nog beginnen!

De boottocht duurde iets langer dan voorzien, want we konden niet ophouden met foto’s maken van al dat wonderbaarlijks dat we onderweg tegenkwamen.

Eerste echte safari, magische fotomomenten

De volgende ochtend was het tijd om de eerste echte safaridag te beleven. Vroeg uit de veren, een snelle toast gebakken op een open vuur met een fruitsapje of yoghurt erbij en weg waren we. Prachtig was het! Het echte leven, zowel van dier als natuur. Iets wat we bij ons zeker niet kennen. De bomen die voor schilderachtige achtergronden zorgden om machtige foto’s te maken, de blauwe schijn die je te zien krijgt en dan eventueel nog een prachtig dier dat daar staat en je dag kon niet meer stuk.

Gezapige middagen, prachtig avondlicht

Iedere dag zagen we andere dingen qua lucht, mist, lichtinvallen en verschillende dieren. Stuk voor stuk waren het prachtige waarnemingen. De middagen waren voorbehouden voor rustmomenten in het kamp. Voor de één een middagdutje en voor de ander tijd om foto’s te bekijken op de computer en eventueel inlichtingen en advies in te winnen bij onze gids over wat we de volgende keer kunnen doen om er nog iets mooiers van te maken. Na de gezapige middagen was het telkens terug tijd om te vertrekken en te kijken of we nog mooie foto’s konden maken in het opkomend avondlicht. En ja hoor, ieder moment was er eentje om prachtige beelden te schieten.

Douchen onder de blote hemel, nijlpaarden tussen de tenten

Terug aan land stond onze jeep al een poosje op ons te wachten en werden we vriendelijk onthaald. Onze bagage werd overgeladen voor een ritje door een magisch bos naar ons kamp. Eenmaal toegekomen, werden onze tenten verdeeld, die zowaar alles hadden wat nodig was. Wie kan zeggen dat ze op een plaats als Mana Pools onder de blote hemel een douche hebben genomen of naar het toilet zijn gegaan? Wel met het risico dat er een olifant met zijn slurf uit het toilet komt drinken! Het idee alleen al maakte het spannend om je te wassen!

Vanuit onze tent keken we uit op de Zambezi rivier en de prachtige omringende bergen, die zich probeerden schuil te houden in de blauwe mist. Een adembenemend uitzicht.

Nadat iedereen zich had geïnstalleerd werden we verwacht in de grote gemeenschappelijke tent. Deze was heel gezellig en voorzien van een minibar, zeteltjes en een lange tafel. Na onze heerlijke maaltijd overliepen we nog even de volgende dag en brachten we de eerste nacht door in onze tenten. En ja hoor, het was spannend! Met nijlpaarden die rond onze tent stapten en olifanten die tussen onze tenten liepen om de peulen van de albida bomen op te peuzelen. De geluiden waren spannend en tegelijk rustgevend (voor mij persoonlijk dan).

Adrenaline als nooit tevoren

Een andere ochtend hadden we meer geluk en kwamen we plots voor een hele groep wilde honden terecht: voorzichtig uitstappen, gaan liggen en genieten van het prachtige zicht. Heerlijk hoe ze ontwaakten en elkaar begroetten. Beetje bij beetje slopen we als militairen dichterbij om nog betere foto’s te kunnen maken. Zo lagen we op nog geen tien meter van deze prachtbeesten.

Uren konden we ernaar blijven kijken. Zo dicht bij deze beesten zijn, geeft je een adrenalinestoot die je waarschijnlijk nog nooit in je leven hebt gevoeld.

En daar bleef het niet bij. Zo stopten we voor een paar olifanten en gingen we klaarzitten met onze camera’s in de aanslag in de hoop dat ze onze richting uit zouden komen. Ze kwamen zelfs zo dicht dat een foto maken onmogelijk werd. Een van deze mastodonten stond op nog geen twee meter van me verwijderd.

Afrika van op het water

En toen was de tijd aangebroken om richting Lake Kariba te vertrekken. Onze tocht begon net zoals in het begin met motorbootjes die ons terugbrachten naar onze vertrekplaats. Daar toegekomen reden we met een busje verder naar Kariba. Aan de haven werden we naar onze woonboot gebracht.

Luxekamers met airco, een prachtig dek met een bar, een jacuzzi en een ponton achteraan waarmee we de volgende twee dagen op het meer van de ene plek naar de andere gingen.

Prachtige zichten met dode bomen die op sommige plaatsen net boven water kwamen zorgden alweer voor topfoto’s. Wildlife was daar opnieuw volop te zien en ook voor vogelliefhebbers was er van alles te beleven.

Van ijsvogels tot een verdwaalde pelikaan tot een Europese ooievaar. Je kwam er zelfs rode olifanten tegen en neen, dat kwam niet door de drank die volop aanwezig was aan boord, maar door de rode zandgrond. Zonsondergang en -opgang waren tevens een prachtig schouwspel vanop het water. Daar kwam jammer genoeg ook een eind aan, want het was tijd om naar Victoria Falls te vertrekken.

Gepakt en gezakt was iedereen klaar om met de woonboot naar de luchthaven te varen. Een stukje wandelen en daar stond ons vliegtuigje al te wachten. We namen afscheid van het echte leven en vlogen naar de betonnen wereld (die ook wel zijn mooie kanten heeft).

Imposante landschappen

We kwamen aan in een gezellig stadje met vele winkeltjes en hier en daar een terrasje. We stopten bij het hotel, en wat voor een hotel! Voorzien van alle luxe en dan hadden we de kamers nog niet gezien.

Bij het openen van de terrasdeur sprongen de apen plots van de ene naar de andere balustrade, terwijl de wrattenzwijnen in de tuin rondliepen: je kan het zo gek niet bedenken!

En als je dan wat verder weg keek, kon je de mist van de watervallen al zien opstijgen. Met andere woorden: een adembenemend uitzicht. Ik had nog niet zoveel watervallen gezien maar toen ik deze zag … imposant. En blijkbaar had ze nog maar de helft van haar normale volume door het droge seizoen. We bleven er een avond en ochtend om foto’s te maken van het dansende water dat zorgde voor prachtige regenbogen en het kleine regenwoud dat we onderweg tegenkwamen met diverse vogel- en bloemsoorten.

Mijn dank gaat uit naar het STARLING-team dat deze droomreis voor mij heeft kunnen waarmaken!

Eens thuis was het hopen naar een gauw weerzien: hier zien ze mij zeker nog terug.