Reisverslag Extremadura met Natuurpunt Netebronnen

STARLING trok in samenwerking met Natuurpunt Netebronnen naar Extremadura. Geen ongewone keuze, want Extremadura is waar het min of meer voor ons allemaal begon, maar ook waar wij zowat de meeste ervaring hebben op deze planeet! Deelnemer Jef Sas schreef de reis anneen in een sappig verslag dat hij graag met ons deelt. Lees meer hieronder!

Dag 1: aankomst in het warme zuiden

Als inleiding en ook als verslag van dag 1 ga ik de woorden van onze stipte notuliste, Marleen Daems, citeren. Zij gaf in een tiental regels de sfeer van onze reis, met de prachtige kleurrijke landschappen weer.

“Tijdens onze eerste stop bij het baanrestaurant Salamanquilla was ik heel verrast door de prachtige kleuren van de bloemen in de weides en de akkers. Kleuren die we de ganse week te zien kregen en voor eeuwig in mijn geheugen staan gefrift. Paars van slangenkruid, kuiflavendel, rapunzel en Italiaanse gladiool. Geel van kleine gaspeldoorn, zonneroosje, ganzenbloem en wolsla. Wit van cistus, ballardia en affodil. Groen van grassen, steen-en kurkeiken. Rood van klaprozen, vetplanten, sterklaver en tongorchissen. Adembenemende portrettten, het zouden schilderijen van Monet kunnen zijn.

Na onze lunch kregen we de eerste ooievaars te zien, alsook rode en zwarte wouwen, een grauwe kiekendief, dwergarend en een eerste onvolwassen Spaanse keizerarend. Verder onderweg naar Trujillo zagen we al vale gieren en monniksgieren. Een eerste verrassing  : op het pleintje tegenover ons hotel zat er een dwergooruil verborgen in een kastanjeboom.

Wat een ongelooflijke reis is het geworden , het was een week vol waarnemingen om ‘U’ tegen te zeggen. Bovendien ben ik tijdens deze reis 65 jaar geworden. Dit te mogen vieren met een sessie lach-yoga boven op een heuvel met een natuur-minded gezelschap , dat was de MAX ! “

DAG 2 : van Trujillo door de steppes (llanos) richting Caçeres.

Present waren de steppevogels met kuif-, thekla’s-, kalander- en zelfs  kortteenleeuweriken. Zingende grauwe gorzen alom, maar ook hop, paapje, roodkopklauwier, Iberische klapekster, scharrelaars, grielen en witbuikzandhoenders kwamen in de kijkers. Roofvogels mochten ook niet ontbreken: zwarte en rode wouw, bruine en grauwe kiekendief, dwerg- en slangenarend, vale, monniks- en aasgier en een adulte Spaanse blieten zich bewonderen. En eindelijk in de buurt van een mooie ijzeren’vogelpoort’ kregen we eindelijk een eerste grote trap in de telescoop.

Tijdens de picknick aan de brug bij de Rio Anagaska vlogen roodstuit-, rots – en huiszwaluwen ons om de oren. Bij dit zonnig weertje kregen ook wat typische zuidelijke vlinders onze aandacht met Spaans bloemenblauwtje, Moors dambordje en een oranje luzernevlinder als meest opvallende soorten. Op het terras in hotel Victoria genoten we na deze geslaagde dag nog van een aperitief met lekkere tapas. Een gebruik dat we trouwens de hele week in ere hebben gehouden…

Het hotel bleek erg in trek bij natuurliefhebbers. We verbroederden met onze hotelgenoten, een groep geleid door Godfried Schreur. Zij hadden die dag iets gezien dat het midden hield tussen een kleine en een grote zilverreiger.

Dag 3 : Naar het NP van Monfragüe door de dehesa’s

In de voormiddag trokken we te voet vanop de parking omhoog naar het Castillo van Monfragüe met onderweg diverse soorten bremrapen en affodils, een zwarte roodstaart en een blauwe rotslijster. Eenmaal boven konden onze fotografen zich amuseren met het fantastische uitzicht en de vale gieren die op korte afstand op ooghoogte passeerden. Terug beneden aan de parking in een bronnetje kregen een Iberische water– en een vuursalamander hun aandacht. Aan de brug zoefden enkele opvallende Alpengierzwaluwen tussen de vele huiszwaluwen. Op onze picknickplaats aan het gerestaureerde dorpje, Villareal de San Carlos, zongen nachtegalen en een westelijke baardgrasmus. Maar het was een edelhert dat de show stal, toen het dorstige dier vlakbij wilde komen drinken aan een poel vol Iberische meerkikkers. De stops aan de panorama’s onderweg leverden een westelijke blonde tapuit, rondcirkelende monniks– en aasgieren op, maar top of the bill waren toch de twee laag overvliegende havikarenden boven onze hoofden ! Afsluiten deden we aan de gierenrots, de Salto del Gitano, met zijn vaste bewoners die toch thuis bleken : veel vale gieren, 2 koppels zwarte ooievaars, een niet zo schuwe blauwe rotslijster, nestelende rotszwaluwen en een zingende grijze gors. Iedereen content dus….

Dag 4 : Met onze luxe bus naar het zuiden van Extremadura.

Bij onze eerste stop in de vlakte kregen we zowel een pronkende grote trap als een kleine trap in beeld naast hop, zwarte wouw, torenvalk, bruine kiekendief en veel zwarte spreeuwen in groep. Ons doel het stuwmeer van Alcollarin bereikten we op de middag en daar vonden we onze doelsoort  de (b) geelsnavelzilverreiger , in één beeld met een purpereiger! Ook kleine en grote zilverreigers, koereigers en  lepelaars, steltkluten en  purperkoeten waren aanwezig evenals lachstern, cetti’s zanger, westelijke orpheusgrasmus, grote karekiet en blauwe eksters. Bij een tussenstop aan een ondergelopen akker kregen we tot vlakbij vorkstaartplevieren en een broedende steltkluut gepresenteerd. Ook zwarte ibissen kwamen in de kijkers evenals enkele koereigers. Onderweg stopten we op een plek waar de grootste populatie bleke tongorchis (Serapias perez-chiscanoi) groeit. We moesten daarvoor een onverwacht steile helling op. Het lukte een deel van de groep om de groeiplaats te bereiken. Tijdens de zachtere afdeling, werden 2 Moorse nachtzwaluwen opgestoten. In Merida brachten we een bezoek aan het prachtig bewaarde Romeinse amfitheater met zijn tempels. Spaanse mussen, putters en Europese kanaries waren erg actief in het park rondom. Bij de avondwandeling op de vesten rond Trujillo wisten enkele gelukkigen nog een Moorse nachtzwaluw in de kijkers te krijgen.

Dag 5 :  Op bezoek bij Achilles en Brénine en stadswandeling door Trujillo.

Op woensdag reden we NW-waarts naar de finca van Achilles Cools en Brénine in Serradilla. Bij aankomst al lieten wielewaal en westelijke orpheusgrasmus zich horen. Ook de bijeneters uit de broedkolonie in Achilles’tuin waren present, maar schuw. Roofvogels thermiekten tegen de hoge rotswand achter de finca: slangenarend, aasgier, vale gier, rode en zwarte wouw en een dwergarend (donkere fase). En 5-tal koppels monniksgier hadden er hun nesten en lieten zich natuurlijk ook zien. De tuin van het kunstenaarskoppel lag erbij als een prachtig  bloemrijk paradijsje met snip-, tong-, vlinder-, bokken- en spiegelorchis, klein en groot trilgras, dodemansvingers en een zeldzame groene bermzegge, gaffel- en schildersilene (what’s in a name ?), witte en blauwe bremrapen en zo kunnen we nog een tijdje blijven opsommen … Een bezoek meer dan waard dus! Op de wandeling , gedeeltelijk door zijn eigen reservaatje achter de finca, hoorden en zagen we draaihals, steenuil (overvliegend), nachtegaal, kleine zwartkop en kleine bonte specht evenals enkele (dreigende) schorpioenen en een (te!) snelle parelhagedis.Ook een kaasjeskruiddikkopje trok onze aandacht. In de late namiddag kregen de liefhebbers dan nog een culturele, gegidste tocht door het oude stadsgedeelte van Trujillo met zijn mooie torens die ook aanlokkelijk zijn voor ooievaars.

Dag 6 : Noordwaarts naar Piornal, het hoogste punt van onze reis.

Bij een eerste stop onderweg op een bergflank hoorden en zagen we een westelijke bergfluiter, maar hier trokken we vooral op zoek naar repti’s en amfi’s. Met succes! Onder een grote steen vonden we een mooie trapslang en naast een zandhagedis ook een Iberische skink en een westelijke kleine zandloper. Picknick boven op de winderige Puerto de Piornal (1285m) met boomleeuweriken, tapuiten, raven en een Provencaalse grasmus. En van onze jarige, Marleen, kregen we nog een sessie Lach-yoga ( of was het lachdans ?) aangeboden waar iedereen, zelfs onze Spaanse chauffeur, heeft van genoten ! Even voorbij de top gingen we in een prachtig eikenbos met succes op zoek naar de Iberische bonte vliegenvanger. Op de bodem nog bloeiende mannetjesorchissen en vogelmelk. Bij een volgende stop op een mooi uitkijkpunt in de Sierra de Tormante vonden Maarten en Dieter de Iberische wormhagedis, een echt nog primitief beestje zonder poten, maar wel met een mondje. Aan de vijvers van Saucedilla kregen we slechts van heel ver onze doelsoort, een grijze wouw, te zien. Maar purperreiger, koereiger, grote zilverreiger, een adulte ralreiger en zelfs 2 woudaapjes lieten zich wel goed bekijken in de telescopen. Ook aanwezig lachstern, purperkoet, cetti’s zanger, graszanger, vale gierzwaluw en een ijsvogeltje. Afsluiten van de dag weer met aperitief en tapa’s op ons terras in hotel Victoria , gevolgd door weer een lekker avondmaal.

Dag 7 : Laatste volledige dag in Extremadura in het NP van Monfragüe

Bij een eerste stop op een ons al bekend heuveltje kregen we 2 Iberische hazen, roodkopklauwier en kleine torenvalk in het vizier. Bij een volgende stop weer een grote trap, grielen en een grauwe kiekendief en voor de floristen onder ons wantsenorchissen. Bij de picknick aan de brug over de Rio Almonte zong een cirlgors en liepen kleine plevieren over de strandjes. Moorse beekschildpadden lagen er te zonnen.  In de namiddag bezochten we het meer van Talavan, waar de Spaanse keizerarend nog altijd zijn horst had in dezelfde boom als bij een vroeger bezoek jaren geleden. Nu was hij/zij zo vriendelijk om zijn donsjongen te komen voeren voor publiek. Naast de ongelooflijke flora met nu ook 2 pijpbloemvlinders, kregen we ook een prachtwaarneming van 2 jonge kuifkoekoeken die helemaal niet schuw waren. Onze reis afsluiten deden we natuurlijk aan de Salto de Gitano, de befaamde gierenrots in het nationaal park van Monfragüe. Ook nu weer volop  spektakel ons aangeboden door de vale gieren en zijn andere vaste bewoners.

Dag 8 : Naar de luchthaven.

Rit terug naar de luchthaven in Madrid met onderweg vanuit de bus toch nog veel roofvogels waaronder een Spaanse keizerarend die ons laag langs de bus kwam uitzwaaien. Een prachtig slot aan het einde van een memorabele reis. Merci Billy en tot een volgende! Waar gaan we dan naartoe?

Jef Sas.