10 jaar STARLING: zo was de maand augustus

Een magneet voor steltlopers

De ligging aan de Waddenkust en de unieke smeltkroes van water, grasland, bos en riet zorgen ervoor dat het Lauwersmeer in het noorden van Nederland een echte trekpleister is voor vogels en dus ook voor vogelaars. Behalve de soorten die hier het hele jaar te vinden zijn, zie je ook vele zomer- en wintergasten die op doortocht zijn naar hun broed- of overwinteringsgebied. Het barst er van de steltlopers. Veel vogelkijkers krijgen er grijze haren van omdat sommige soorten behoorlijk moeilijk uit elkaar te houden zijn. Bovendien vind je ze in het grootste deel van de Benelux niet zo makkelijk. Het Lauwersmeer is een uitzondering op die regel en een fenomenale magneet voor deze prachtige vogels. Op het juiste moment van de dag, neem je er van heel dichtbij gemengde groepen van duizenden vogels waar!

Reisgids Diederik legt uit waarom het Lauwersmeer de ideale studieomgeving is om bij te leren over steltlopers:

Aan het Lauwersmeer zie je tienduizenden vogels en duizenden kluten. De diversiteit aan aantallen is ongezien. Juist daarom is het zo fijn om soorten met elkaar te vergelijken. Soms brengen enkele kenmerken je verrassend snel tot bij de juiste soort. Zeker als je weet waarop je moet letten. Deze kneepjes van het vak krijg je tijdens het weekend aangeleerd. Theorie en praktijk komen hier perfect samen. Je leert als het ware met je voeten in de modder hoe je soorten kan determineren (lacht).

Het is niet ongebruikelijk om zeldzaamheden te observeren aan het Lauwersmeer. Zo zag reisgids Diederik de terekruiter, bonapartes strandloper en gestreepte strandloper. Voor Billy zijn de algemene soorten al speciaal genoeg:

Wist je dat steltlopers super kleurrijk zijn in hun zomerkleed? Van knaloranje veren tot felgroene poten: aan het Lauwersmeer zie je tienduizenden vogels samen in alle vormen, kleuren en gewichten.

Billy herinnert zich nog een heel bijzonder moment:

Bij zonsondergang hoorden we de vogels fluiten en opeens zagen we een valk neerstorten op een ongelukkige steltloper om hem te grijpen met zijn klauwen. Alle vogels vlogen geschrokken op en vormden een zwerm aan de horizon. Het was heel uniek om dit natuurtafereel vanop de eerste rij te ervaren.

Onze deelnemers zijn stuk voor stuk razend enthousiast over deze trip. Christel zou deze reis meteen aanraden:

Ik zou deze reis aanraden omwille van de degelijke kennis die wordt aangebracht op een didactisch hoog niveau en door de vele mogelijkheden om in de praktijk te oefenen. De gids zet ook tijdens de praktijk in op interactie waardoor je verplicht wordt om mee na te denken. Dikke pluim.

Deelnemer Edwin stemt in:

Alles was van een danig hoog niveau, dat we eigenlijk niet van uitschieters kunnen spreken. Perfecte locatie, lekker eten en een heel leerrijke workshop, gegeven door een heel onderlegde leerkracht aan een leergierige groep.

Lees hier het reisverslag van Muriel, een van onze deelnemers om de sfeer van een trip naar het Lauwersmeer op te snuiven.

British Columbia: verder kijken dan de beren

Reisgids Joachim woont al even in het westen van Canada, meer bepaald op Vancouver Island. Een locatie die bekend is om zijn beren, walvissen en poema’s. Om het op z’n Joachims te zeggen, ‘krijgt hij het ervan’ dat de aandacht steeds naar de big game gaat, terwijl er zoveel meer te zien is in deze provincie. Augustus, en tot zekere mate september zijn klassiek min of meer de drukste maanden hier. Mooi weer, in tegenstelling tot de hier beruchte June-uary – het verschijnsel waarbij het steevast in juni erg koud en nat blijkt op het eiland – is namelijk alom vertegenwoordigd en de zalmtrek is net op gang gekomen, waardoor beren, zeeleeuwen, walvissen en meer zich allemaal goed laten bekijken.

Maar wat met al dat ander moois? Augustus is bijvoorbeeld de uitgelezen maand om steltlopers te kijken, met steeds enkele zeldzaamheden ter plekke, maar vooral gewoon heerlijk kleden studeren, een cursus op zich. We lassen natuurlijk vaak onze Lauwersmeer weekendjes in, eenmaal in Canada begin je aan de Noord-Amerikaanse versie, met alle soorten netjes voor je uitgestald.

Soorten waar je als vogelaar alleen maar van droomt en zelden wat van vindt in eigen land, die lopen je hier gewoon voor de voeten. Allerlei kleden, ondersoorten en leeftijden, het is een ervaring apart. Gelukkig woon ik vlakbij een van de beste steltlopergebieden in Noord-Amerika, en daar maak ik dus ook dankbaar gebruik van. Elk moment steltlopers studeren is er eentje goed benut!

Naast steltlopers is er echter meer gaande in de provincie. Spectaculaire zeetochten, niet alleen voor walvissen maar die voor het diepere geweld…

Af en toe hebben we het geluk ver op zee te kunnen hier, met als resultaat vaak tientallen albatrossen, tot vijf soorten pijlstormvogels, stormvogeltjes, alkachtigen,… Noem maar op. En ja, ook hier kom je soms zeezoogdieren tegen, maar wel het minder bekende type. Wat te denken van een groep grampers die rustig loggen aan de oppervlakte? Of de northern fur seal die met zijn grote, reptielachtige ogen op zoek is naar inktvis? Puur spektakel.

Op het water zitten in de Grote Oceaan heeft iets magisch. Aan de rand van een diepe trog wacht je af en weet je dat er eigenlijk tussen jou en Nieuw-Zeeland alleen maar water ligt. Alles lijkt dus mogelijk, en dat is het soms ook. Elke trip is anders, en het aantal soorten dat we kunnen zien is dus moeilijk te voorspellen. Maar een ding is zeker: voldaan kom je zeker thuis!

Boek jouw volgende reis naar British Columbia met STARLING via onze website. Of lees meer over deze natuurreis naar Vancouver Island in de blog van reisgids Iwan Lewylle, die ook al jaren in Canada woont.

In het spoor van David Attenborough

Traditioneel lijk het duidelijk: de wintermaanden zijn die waarin je verre, tropische reizen maakt. Het is vaak het droge seizoen in het buitenland, en onze noordelijke winter leent zich dus uitstekend om op pad te gaan. Maar toch is er een grote regio waar dat net niet zo is: Zuidoost-Azië en Nieuw-Guinea.

Volgens Joachim is die hele regio een paradijs op aarde. Waarom?

Zuidoost-Azië is een topbestemming voor mij persoonlijk. Een hele resem aan spectaculaire soorten, logistiek vaak nogal lastig of gewoon erg moeilijk te vinden: de vogels in Azië zijn namelijk erg schuw door eeuwen lange jacht en vervolging. De variatie is verder ook enorm: reis je oostelijker kom je gaandeweg steeds in vreemdere avifauna’s terecht, die meer en meer van het Aziatische vasteland verschillen. Papoea blijft de hoofdprijs, met een absoluut bizarre set soorten, paradijsvogels, ijsvogels en wie weet wat nog allemaal. Een bestemming die eender wie ooit moet hebben gezien.

Daar is Billy het volkomen mee eens:

Voor vogelkijkers en natuurliefhebbers is Papoea bijna het summum van wat je op onze aardbol kan beleven. Deze bestemming spreekt ongelofelijk tot de verbeelding. Het doet ieder mens dromen. Je ziet er dingen die crimineel mooi zijn. De paradijsvogels zijn gewoonweg onbeschrijflijk. Niet voor niets zijn er zo veel documentaires over gemaakt. Het is een van de coolste vogelreizen die je kan maken ter wereld. Daar steek ik mijn hand voor in het vuur.

Wist je dat veel beelden van BBC documentaires gefilmd zijn vanuit de -speciaal daarvoor gebouwde- BBC schuilhutten? Wanneer we met STARLING naar Papoea reizen, zitten wij in exact dezelfde schuilhutten. Je weet dus met zekerheid dat het vogelspotten een schot in de roos zal zijn!

Tijdens zo’n unieke reizen ervaren we veel memorabele gebeurtenissen, maar één specifiek moment zal Billy nooit meer vergeten:

Ik heb nog maar twee keer gehuild bij het zien van een vogel, waarvan een keer in Papoea. Vanuit de schuilhut had ik zicht op een parotia, een soort van paradijsvogel. Ik had deze soort alleen nog maar op beelden gezien, dus was verbaasd toen ik zag hoe groot hij eigenlijk was. Hij zette een soort van rokje op en begon te dansen. Fier schudde hij met zijn kopje heen en weer terwijl hij met zijn borstveren een soort discolicht imiteerde. Een intiem en legendarisch moment was dat.

Een ander emotioneel moment deed zich voor toen Billy zijn drone kwijtraakte:

We waren ergens in de middle of nowhere en zaten rond het kampvuur met de lokale bevolking. Het was al redelijk laat in de avond, maar ik wou toch nog even vliegen met de drone. Na een paar leuke shots, liet ik de drone terugkeren naar zijn thuisbasis. Dat ging niet zoals gepland, want hij belandde in de kruin van een boom op 30 meter boven de grond. Ik liep vlug naar onze shelter waar de locals aan het koken waren en legde uit wat er gebeurd was. Gelukkig zagen we het lampje van de drone branden. Een van die gasten klom zonder boe of ba in de boom en een minuut later had ik mijn drone terug in handen. Onvoorstelbaar. Aangezien ze regelmatig op boomkangoeroe’s jagen, zijn ze blijkbaar niet bang om hoog te klimmen (lacht).

Zelf ook eens op ontdekkingstocht gaan in deze regio? Kijk dan zeker tussen onze Aziatische reizen op de website of lees op onze blog meer over West-Papoea!

Ontmoetingen met orang-oetans én nevelpanters in Borneo

Borneo staat bekend om zijn tropische regenwouden die barsten van de kleurrijke fauna en flora: neushoornvogels, felgekleurde kikkers en slangen, ijsvogels en heel wat bijzondere zoogdieren, waaronder verschillende endemische soorten. Dwergolifanten die ’s nachts naast je jeep trompetteren of vliegende eekhoorns die vlak boven je hoofd zoeven, hier kan het allemaal. Een ontmoeting met een wilde orang-oetan is dan weer een belevenis die je nooit of te nimmer zal vergeten. Aldus Billy:

Ontmoetingen met wilde orang-oetans zijn echt wel heel bijzonder. Ondertussen heb ik al een vijftiental individuen mogen ontmoeten en ik moet zeggen dat deze apen echt in mijn achting zijn gestegen. Wist je bijvoorbeeld dat orang-oetans solitair leven, met sociale banden die voornamelijk optreden tussen moeders en hun afhankelijke nakomelingen? De eerste acht jaar blijven moeder en kind onafscheidelijk samen. Dat bewonder ik enorm. De mama moet haar plan trekken in de wildernis, alleen aan voedsel komen enzovoort.

Billy’s meest onvergetelijke moment was echter geen ontmoeting met een orang-oetan, maar een vluchtig contact met een mysterieuze katachtige:

STARLING was de eerste reisorganisatie ter wereld om speciaal voor de nevelpanter naar Borneo te reizen. Tijdens onze eerste groepsreis splitsten we op en zag een deel van de groep de nevelpanter. De andere helft had minder geluk, dus gingen we de laatste ochtend op pad met de hoop op een tweede mooie waarneming. We hoorden gibbons en vogels alarmeren, maar we hadden niet meteen door wat er aan het gebeuren was. We stonden met drie auto’s achter elkaar en de deelnemers die de panter nog niet hadden gezien zaten in voorste jeep, behalve ik. Geert, die in eerste jeep zat, riep opeens luidkeels ‘nevelpanter, nevelpanter!’. Hij stak de weg over vlak voor de eerste jeep. Ik wou voor geen goud deze waarneming missen dus ik liep op mijn slippers de jeep uit en zag nog juist een glimp van het dier voor hij verdween in het bos. Uiteindelijk had ik hem het slechtst gezien van iedereen, maar ik was wel heel blij voor onze deelnemers (lacht).

Billy beschreef deze ontmoeting in geuren en kleuren in zijn reisverslag “Op zoek naar de Bornean clouded leopard”.

Ook deelnemer Mieke vond het fantastisch om ondergedompeld te worden in het regenwoud. De nachtelijke safari’s zal ze dan ook nooit vergeten. Ze beschrijft haar ervaring als volgt:

De geuren, de geluiden, de variaties in de flora, de vochtige hitte, het onweer en het gedreven zoeken naar dieren samen met een super fijn reisgezelschap: Borneo is zonder aarzeling een reis die in mijn TOP 3 staat!

Wij hebben jou er volgende keer graag bij! Schrijf je in via onze website en voor je het weet zijn we samen op zoek naar apen en panters op een tropisch eiland.

Best bewaarde geheim van Europa

We hoeven niet zo ver van huis te gaan om oog in oog te staan met wildlife. Spanje is daar hét bewijs van. Voornamelijk de provincies Asturië en Cantabrië hebben ongelooflijk veel geheimen die niet echt gekend zijn bij het grote publiek. Deze provincies zijn een van de weinige plaatsen in Europa waar je een grote kans hebt om bruine beren, walvissen en wolven te observeren in de wilde natuur. En dat op net geen 1000 kilometer verwijderd van onze landsgrens!

Wat maakt Spanje dan zo een unieke bestemming om iconische roofdieren te spotten? Billy legt uit:

Zoogdieren spotten in Spanje is een pure ervaring. De manier waarop alles gebeurt verloopt heel natuurlijk. Als je voldoende tijd investeert op de juiste locaties en doorzettingsvermogen en volharding toont, dan zie je gegarandeerd beren of wolven. Je moet gewoon geduld hebben. Bovendien is de setting fantastisch. Het is een bergachtig gebied, dat nog niet ontdekt is door de massa. De beren en wolven vertonen zich op de steile bergflanken of open weides tussen de rotspartijen, wat een ongelofelijk zicht is.

STARLING organiseerde een reis voor de Vogelwerkgroep Noord-West-Vlaanderen naar het noordwesten van Spanje. Van indrukwekkende berglandschappen in de Picos de Europa tot prachtige bergweides en authentieke cultuur in Somiedo. De deelnemers overgoten hun reis op het einde nog met een sausje kust en zee. Het werd een bijzondere combinatie van ervaringen en waarnemingen. Lees er alles over in het reisverslag van deelneemster Valérie Goethals.

Ook zin om zorgeloos te genieten van topnatuur, landelijke cultuur en een authentieke keuken? Schrijf je dan in voor onze volgende natuur-of fotografiereizen naar Spanje.

Het grootste moerasgebied ter wereld

Heb jij een top 10 van natuurbestemmingen? Dan is de kans groot dat de Pantanal in Brazilië op dat lijstje staat. Hier heten een overvloed aan kleurrijke vogels je welkom. Denk aan reigers, ibissen en roze lepelaars. Ook wilde dieren vind je er bij de vleet: miereneters, tapirs, capibara’s, de manenwolf, kaaimannen en misschien zelfs een anaconda! Maar de ster van de reis? Dat is ongetwijfeld de krachtigste katachtige ter wereld; de jaguar.

Reisgids Diederik begeleidde voor de eerste keer een groepsreis naar de Pantanal, maar voelde zich er meteen thuis:

Alles is nieuw en anders. In België ken ik bijna elk natuurgeluid, maar daar in Brazilië kende ik niets. Als je daar rondloopt, hoor je alleen maar mystieke geluiden. Het is best spannend want je kan overal iets tegenkomen, omdat je niet honderd procent zeker weet waar de dieren zich schuilhouden. Slangen, vogels, capibara’s, tapirs en jaguars zien jou sneller dan jij hen. Hoewel ik nog nooit in Zuid-Amerika was geweest, herkende ik de vogels meteen. Ik ben een echte taxonoom en leer alle soortnamen vanbuiten voor ik op reis vertrek (lacht). Het leek precies alsof ik al jaren rond het moeras woonde, maar toch niet wist waar ik wat moest verwachten.

Na zijn reis, kwam hij terug met duizenden verhalen. Zijn meest onvergetelijke anekdote is wel écht het delen waard:

Op een bepaald moment zaten we naar een jaguar te kijken met 20 boten wanneer er opeens een kaaiman naast de boot opdook. De jaguar had het duidelijk door en ging rechtop zitten. Gedurende tien minuten bleef hij echter roerloos en schijnbaar ongeïnteresseerd zitten. Niet veel later sprong hij vanuit complete stilstand recht naar de kaaiman langs ons, zonder een oog te verpinken of oor te draaien. Met vier poten vooruit en plat op zijn buik belandde hij op het wateroppervlak, amper vijf meter verwijderd van ons bootje. De adrenaline gierde door ons lijf. Helaas had hij de kaaiman niet kunnen pakken, maar het was het proberen waard (lacht).

Oké, jaguars zijn cool. Maar kennen jullie miereneters? Dit dier kan tot wel twee meter lang worden, heeft een lange snuit, kleine ogen en oren, een ruige vacht en een hele grote pluimstaart! Fun fact: miereneters hebben geen tanden. Die hebben ze ook niet nodig, want ze gebruiken hun lange, dunne tong om dieren te vangen. Hun tong kan wel 60 cm lang worden! Diederik had het geluk om ze van dichtbij te zien:

In Brazilië waren ook de kleine miereneters. Normaal ziet men er 1 op een trip, maar wij zagen er 6 of 7. De eerste sliep in de top van een boom. Toen liep er plots een tweede exemplaar in een grasland, die vervolgens in een lage boom kroop. Dat was een fantastische waarneming.

Jacques, een van onze deelnemers, herinnert zich dan weer nachtelijke ontmoetingen met vogels:

De vele nachtzwaluwen gelijktijdig horen zingen, ze zien rusten op de zandweg en zien opvliegen was een mooi natuurbelevingsmoment, zeker in afwisseling met de uilen tijdens de nachtelijke jeepritten.

Zo is er blijkbaar voor ieder wat wils in Brazilië. Zin om zelf zo’n bijzondere ontmoetingen te ervaren? Schrijf je dan nu in voor onze volgende natuur-en fotografiereis naar Brazilië.

Onaardse landschappen

Ongerepte rode duinen, boeiende kusten, desolate woestijnen en fantastische wildlife-ontmoetingen: welkom in Namibië. De enorme verscheidenheid van het land spreekt fotografen van over de hele wereld aan. Volgens Billy kan de Sossusvlei uiteraard niet ontbreken tijdens een trip naar Namibië:

We zouden STARLING niet zijn, als we niet binnen het domein zouden overnachten om als eerste naar het gekende Deadvlei te kunnen vertrekken. Nog vóór zonsopkomst brengen we deze iconische plaats in beeld. Uiteraard vergeten we niet om hier de glooiende duinformaties en de vele spiesbokken of oryxen te fotograferen.

Reisgids Jeffrey weet nog goed hoe dat er in werkelijkheid aan toeging:

Vroeg in de ochtend reden we met onze eigen jeep richting de woestijn. Filip, onze gids, zei: “Door de koude van de nacht is het zand nog hard dus het is doenbaar om erdoor te rijden, maar ik moet wel voldoende momentum hebben. Houd jullie vast want we moeten even goed gas geven. Als ik stop, dreigen we vast te zitten en dan kunnen we de zonsopkomst vergeten.”
Hij verduidelijkte dat het belangrijk was dat we onze gordel omdeden, omdat we anders met ons hoofd tegen het plafond zouden plakken (lacht).

Eens aangekomen, begonnen ze aan hun tocht:

Ik liep voorop om de weg te wijzen. Je moet rechtdoor, maar de Deadvlei blijft verborgen achter de duinen. Hoewel de zon nog niet is opgekomen, kleurt de lucht in een prachtig palet van pastelblauw en rood. Het is een betoverend schouwspel. Wanneer je uiteindelijk over de duin komt, ontvouwt zich een wit cirkeltje met silhouetten van dode bomen – een prachtige setting. Het is een onbeschrijflijk gevoel om daar als eerste en enige te fotograferen om 5:30 uur.

Naarmate de zon opkomt, werpen de duinen hun schaduwen over de Deadvlei, en zie je de schaduwlijn langzaam over de uitgestrekte, droge vlakte bewegen. Tegen de tijd dat de hitte voelbaar wordt en de honderden toeristen arriveren, hebben wij ons werk al gedaan en verlaten we dit unieke landschap.

Kijk hieronder naar Jeffrey’s vlog over het ochtendgloren:

Zin om jezelf te verliezen in fenomenale landschappen, wildlife te spotten en terug te keren met volle geheugenkaartjes? Dan zijn onze Afrika-reizen op jouw lijf geschreven.

Magie op het grootste eiland ter wereld

Groenland bestaat uit een enorme ijskap die 80% van het land beslaat. Hier vind je zuivere, ongerepte wildernis, waar een dappere Inuit-populatie van niet meer dan 60.000 inwoners leeft in geïsoleerde nederzettingen. Ze verplaatsen zich per boot of met sledehonden en leven voornamelijk van de jacht en visvangst.

Tijdens onze fotografie- en natuurreizen naar Groenland gaan we op zoek naar indrukwekkende ijsbergen, gigantische gletsjers, de meest merkwaardige geologische formaties. In de zomer gaat de zon er amper onder, waardoor je bijna 24 uur lang licht hebt. Dankzij professioneel natuur- en landschapsfotograaf Bart Heirweg kunnen we ons de sfeer helder inbeelden:

Het mooiste licht valt in tussen 22u ’s avonds en 2-3u ’s nachts. Daarom gaan we telkens ’s avonds na het avondeten varen, zo kunnen we fotograferen tijdens het mooiste moment van de dag. Het is een unieke beleving om ’s nachts tussen het ijs rond te varen. Het is bijna muisstil. In de achtergrond hoor je hier en daar een ‘blow’ van een bultrug of het kraken van het ijs. Je vaart langs metershoge ijswanden die er ronddrijven in Disko Bay. De ondergaande zon doet de wanden van de ijsbergen oplichten, ze kleuren prachtig oranje in schril contrast met de koude kleuren van het ijs dat in de schaduw ligt. Dat levert een prachtig kleurenpalet op in de beelden waarbij je warme en koude tinten combineert. Wat later als de zon ondergaat kleurt de lucht helemaal rood en dat weerspiegelt dan ook nog eens in het water. Bij ons duurt zo’n moment misschien maar een kwartiertje, maar daar kan de zonsondergang gemakkelijk twee uur duren. Eigenlijk ga je van zonsondergang weer naar zonsopgang. Daarbij komt dan ook nog eens de ervaring van de groepen bultruggen. Soms tot wel 10 exemplaren die rondom de boot zwemmen en af en toe hun staart omhoog flippen als ze duiken. Qua beleving kan dat echt wel tellen. Of ja, dat is een zwaar understatement (lacht).

Van zo’n beschrijvingen krijgen we meteen zin om te vertrekken. Toch? Schrijf je in voor onze volgende reis naar Groenland en ervaar zelf de magie van het grootste eiland ter wereld.

Waar water en zand heersen

De ‘Baie de Somme‘ wordt door de Fransen niet voor niets als de mooiste baai ter wereld beschreven. De baai zelf is een groot estuarium, gelegen in de regio Picardië. Maar liefst zes rivieren – waarvan de Somme de belangrijkste is – monden er uit in de oceaan. In totaal ontstaat zo een getijdengebied van 72 vierkante kilometer! Kliffen, stranden, duinen, moddervlakten, getijdenpoelen, slikken en schorren zijn alomtegenwoordig in het gebied, wat resulteert in een buitengewoon landschap, ver van de betonnen kustlijnen. De Baai van de Somme, waar lucht en zee versmelten, staat bekend om zijn rijkdom aan vogels en zeehonden.

Ervaren begeleider Jan Loos van Landschap vzw houdt van de slikken en schorren. Het liefst steekt hij de Baai van de Somme dwars over. Vier kilometer over de schorren door diepe slijkerige grillen en kreken vol modder.

De laatste twee kilometer wordt iedereen gegarandeerd vuil. Het heeft geen zin om botten aan te doen, want die verlies je gewoon in de modder. Op blote voeten wandelen is veel leuker. ’s Avonds praten we gezellig na over ons avontuur en lachen we eens goed met elkaar.

Als we hem vragen welk moment hij nooit zal vergeten, moet hij niet lang nadenken (en begrijpelijk):

Een van onze meest bijzondere momenten deed zich voor toen we een zeehond zagen aarzelen om aan land te komen vanwege de drukte van toeristen. In een spontane actie vormden we een halve cirkel rond de plek waar de zeehond wilde rusten, zodat nieuwsgierige bezoekers op afstand bleven. Binnen deze veilige kring kroop de zeehond rustig aan land, beschermd tegen de massa.

Onze groep fotografen stond perfect gepositioneerd in het juiste licht, terwijl we tegelijkertijd zorgden dat de zeehond niet werd gestoord. Dankzij onze inspanningen kreeg het dier de kans om veilig aan land te komen, weg van de opdringerige toeristen. Het was een prachtig moment, waarin we samenwerkten om de natuur te beschermen en te respecteren.

Schrijf je in voor onze volgende reis naar Frankrijk en ontdek hoeveel moois er dichtbij huis te zien is.

Dank jullie wel voor het vertrouwen in STARLING de afgelopen 10 jaren. Zonder onze collega’s, gidsen en reislustige deelnemers zouden we nu niet zo fier kunnen terugblikken op de voorbije jaren!

Genoten van deze recap? Stay tuned, want we publiceren op het einde van elke maand een nieuwe blog vol onvergetelijke momenten. We zouden het heel leuk vinden om hiervoor input te krijgen van jullie. Deel anekdotes of herinneringen op social media met de hashtag #10jaarstarling of stuur ons een mailtje met jouw leukste aandenken aan een of meerdere STARLING-reizen. Op het einde van het jaar kiezen we één uitverkorene die een reischeque van €1000 wint!